Χαμένοι στη μετάφραση των…προθέσεων και των σχεδιασμών της ηγεσίας του υπουργείου Υγείας (συνεχίζουν να) βρίσκονται οι επιστήμονες ειδικής αγωγής και οι χιλιάδες οικογένειες που χρειάζονται τις υπηρεσίες αυτές (εργοθεραπεία, λογοθεραπεία, ψυχολογική υποστήριξη κλπ) κυρίως για τα παιδιά τους.
Η παράταση που δόθηκε μέχρι και τις 15 Μαρτίου στους επιστήμονες ειδικής αγωγής προκειμένου να συμβληθούν με τον ΕΟΠΥΥ αποτέλεσε μια «ανάσα» για τους εμπλεκόμενους, ωστόσο τα κενά και τα προβλήματα στον σχεδιασμό του υπουργείου Υγείας ανακύπτουν απειλητικά για τη συνέχιση των θεραπειών ειδικής αγωγής.
Οι δέκα φορείς (σύλλογοι και σωματεία που εκπροσωπούν επιστήμονες/ επαγγελματίες και νομικά πρόσωπα που παρέχουν ειδικές θεραπείες) με κοινή ανακοίνωσή τους υπενθυμίζουν στους θεσμικούς συνομιλητές τους πως «ποτέ δεν λείψαμε από καμία πρόσκληση διαλόγου του ΕΟΠΥΥ, απεναντίας έχουμε καταθέσει τις θέσεις μας και τα νομικά και θεσμικά προβλήματα που υπάρχουν» και τους καταλογίζουν πως «με τις «στρατηγικές σύναψης συμβάσεων» ο ΕΟΠΥΥ προσπαθεί να ελέγξει μόνο το κόστος και όχι τη ποιότητα των υπηρεσιών μειώνοντας τη δαπάνη για την «Ειδική Αγωγή» κατά 45%».
Γκρίζα σημεία Ζητούν, ωστόσο, να αποσαφηνιστούν τα γκρίζα σημεία σε ό,τι αφορά την ειδική αγωγή και το μέλλον που τής επιφυλάσσεται από την ηγεσία του υπουργείου Υγείας και τον ΕΟΠΥΥ, όπως αυτά προέκυψαν μετά την εξαγγελία συγκρότησης επιστημονικής επιτροπής για το θέμα.
Με αφετηρία το γεγονός πως το υπουργείο Υγείας ανακοίνωσε τη συγκρότηση επιτροπής για την ειδική αγωγή, οι εκπρόσωποι των επιστημόνων ειδικής αγωγής επισημαίνουν πως πρόκειται για de facto αναγνώριση της ανυπαρξίας νομικού πλαισίου που να επιτρέπει και τη σύναψη νόμιμων συμβάσεων. Τονίζουν πως υποδηλώνει ότι είναι άγνωστες οι πραγματικές ανάγκες του πληθυσμού που εξυπηρετεί (π.χ.επιπολασμός παθολογιών στον ελληνικό παιδικό πληθυσμό!) αλλά και ο αριθμός των εξυπηρετούμενων.
Η συγκρότηση της ειδικής επιτροπής ερμηνεύεται ως παντελή άγνοια για τι ακριβώς κάνουν οι ειδικοί επιστήμονες / θεραπευτές: «Με άλλα λόγια, η διοίκηση δεν γνωρίζει τι εκπαίδευση και επιμόρφωση απαιτείται αλλά και πόση υπομονή και αγάπη χρειάζεται για να βοηθήσεις παιδιά με σοβαρές ή λιγότερο σοβαρές αναπτυξιακές δυσκολίες. Θα είχε ωστόσο ενδιαφέρον να μας ενημερώσουν ποιος θα είναι αρμόδιος να ελέγξει τα «πρωτόκολλα» που θα καταρτίσουν».
Προκειμένου να αποσαφηνιστεί το πεδίο και να τεθεί σε ουσιαστική βάση ο διάλογος, οι επιστήμονες ζητούν το σχέδιο για τον νέο Ενιαίο Κανονισμό Παροχών Υγείας (ΕΚΠΥ) που για την ώρα παραμένει, όπως σχολιάζουν, επτασφράγιστο μυστικό. Ζητούν επίσης τα οικονομικά στοιχεία του προηγούμενου έτους σχετικά με το πώς κατανεμήθηκαν τα χρήματα για την «ειδική αγωγή» «όχι ως προς την παρεχόμενη υπηρεσία (π.χ. λογοθεραπεία, εργοθεραπεία, υπηρεσίες ψυχολόγου κλπ), αλλά ως προς τη διάγνωση των χρηστών και τη νομική μορφή των παρόχων (πόσοι ήταν ελεύθεροι επαγγελματίες, πόσα ήταν κέντρα διημέρευσης, πόσες ήταν ΜΚΟ, πόσα ήταν κέντρα αποκατάστασης κλπ)».
Βασικό αίτημα τους παραμένει ο ανοιχτός προϋπολογισμός για τις ανάγκες των παιδιών που χρήζουν ειδικών θεραπειών διότι «οι ανάγκες καθορίζουν τον προϋπολογισμό και όχι το αντίστροφο. Επιπλέον, κανένας γονέας δεν έχει επιλέξει να εισάγει το παιδί του σε θεραπευτικό πρόγραμμα αν δεν το έχει πραγματικά ανάγκη» αναφέρουν.
Ζητούν να γίνει πραγματική αποτύπωση των αναγκών του πληθυσμού και να διευκρινιστεί τι μπορεί να παρέχει ο ΕΟΠΥΥ ανάλογα με την σοβαρότητα της παθολογίας του κάθε παιδιού και τέλος να ενημερωθούν ποιοι φορείς θα συμμετέχουν στην επιστημονική επιτροπή και με ποιες αρμοδιότητες.
