Γράφει ο Αναστάσιος Σπαντιδέας, Παθολόγος – Κλινικός Φαρμακολόγος
Λέγοντας μυαλγίες ενοούμε κάθε πόνο που εντοπίζεται στους μυς μας ενώ με τον όρο αρθραλγίες ενοούμε κάθε πόνο που εντοπίζεται στις αρθρώσεις. Τόσο οι μυαλγίες όσο και οι αρθραλγίες μπορούν να αφορούν ένα μυ ή μια αρθρωση ή πολλούς μυς (πολυμυαλγία) ή πολλές αρθρώσεις (πολυαρθραλγία).
Τα αίτια που μπορούν να προκαλέσουν μυαλγίες ή αρθραλγίες σε αρκετές περιπτώσεις είναι κοινά ενώ σε άλλες είναι τελείως διαφορετικά.
Μεταξύ των κοινών αιτίων μυαλγιών και αρθραλγιών πιο συχνά είναι οι διάφορες ιογενείς λοιμώξεις όπως π.χ τα κοινά κρυολογήματα και η γρίπη καθώς και οι κακώσεις που συνίστανται σε υπερδιάταση ή υπερέκταση των μυών ή των αρθρώσεων. Μία πολύ συχνή αιτία κυρίως μυαλγιών είναι η απότομη έναρξη ασκήσεων με μέλη του σώματος που δεν ήταν συνηθισμένα σε τέτοιου είδους ασκήσεις δημιουργώντας το γνωστό “πιάσιμο”. Τα πιασίματα αυτά οφείλονται σε θλάσεις μυικών ινών από απότομη διάταση τους. Πολύ συχνή αιτία μυαλγιών είναι επίσης και οι κράμπες που δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας παρατεταμένος σπασμός μυός ή μυών. Οσον αφορά τις αρθραλγίες μια πολύ συχνή αιτία είναι τα στραβοπατήματα για τις αρθρώσεις κυρίως της περιοχής των αστραγάλων ή ΄΄ξαφνιάσματα ΄΄ αρθρώσεων από τραβήγματα υπερκάμψεις ή υπερεκτάσεις.
Πέρα από αυτές τις πιο αθώες περιπτώσεις μυαλγιών και αρθραλγιών υπάρχουν και πολλές άλλες αιτίες οι οποίες είναι και πιο σοβαρές και δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στη στάση και στη κίνηση του σώματος. Τέτοιες αιτίες για μεν τις μυαλγίες είναι η δερματομυοσίτιδα και η πολυμυαλγία δύο συστηματικά νοσήματα που εκτός από τους μυς μπορεί να προσβάλλουν και άλλα συστήματα του οργανισμού μας όπως το κυκλοφορικό, το αναπνευστικό, το νευρικό κ.ά.. Οχι σπάνια μυαλγίες μπορεί να προκαλέσει και η χρήση κάποιων φαρμάκων όπως π.χ διάφορα αντιβιοτικά (αμφοτερικίνη) υποχοληστεριναιμικά (κλοφιβράτη και οι στατίνες γνωστά και από το θόρυβο που έγινε πρόσφατα για τη ραβδομυόλυση που προκαλούν) καθώς και η κορτιζόνη.
Για τις αρθραλγίες πολύ συχνή αιτία είναι οι διάφορες αρθρίτιδες οι οποίες μπορεί να είναι λοιμώδους αιτιολογίας (συνέπεια δηλ τοπικής λοίμωξης όπως π.χ η πυώδης αρθρίτις ) ή φλεγμονών που δεν σχετίζονται με λοίμωξη. Στην τελευταία περίπτωση περιλαμβάνονται οι εκφυλιστικές αρθρίτιδες (οστεοαρθρίτιδες-σπονδυλοαρθρίτιδες) οι αρθρίτιδες που συνοδεύουν αυτοάνοσα συστηματικά νοσήματα όπως π.χ η ρευματοειδής αρθρίτις, ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος κ.ά. Συχνή μορφή επίσης φλεγμονώδους αρθρίτιδας είναι και η ουρική αρθρίτιδα που οφείλεται σε έναπόθεση κρυστάλων ουρικού οξέος στις αρθρώσεις.
Η αντιμετώπιση των μυαλγιών και των αρθραλγιών είναι αιτιολογική δηλ αντιμετωπίζουμε το αίτιο που τις προκαλεί όπου αυτό είναι δυνατό. Διάφορα μέσα που χρησιμοποιούμε για την ανακούφιση από τον πόνο ή ακόμα και για την ίαση της πάθησης (ακινητοποίηση, φυσιοθεραπείες, φαρμακευτική αγωγή ) πρέπει να υποδεικνύονται πάντα από το γιατρό γιατι διαφορετικά μπορεί να κάνουμε σημαντική ζημιά στον πάσχοντα μυ ή την άρθρωση.
Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται η λήψη κοινών παυσιπόνων για την ανακούφηση του πόνου, χωρίς ιατρική συμβουλή και παρακολούθηση, διότι τα φάρμακα αυτά εκτός των πολύ σοβαρών παρενεργειών που μπορεί να εκδηλώσουν σταματούν τον πόνο και το άτομο συνεχίζει να χρησιμοποιεί κακώς την άρθρωση ή το μύ προκαλώντας σημαντικότερες ζημιές.
