Κίνητρα για ανάπτυξη του δικτύου φυσικού αερίου σε νέες περιοχές με περιορισμένο ή και μηδενικό κόστος για τους καταναλωτές παρέχει ο Κανονισμός Τιμολογίων Διανομής Φυσικού Αερίου, που εγκρίθηκε από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας και αναμένεται να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης.
Πρόκειται για ένα σημαντικό βήμα για την απελευθέρωση της αγοράς φυσικού αερίου, που υλοποιείται παράλληλα, με το διαχωρισμό των δραστηριοτήτων διανομής και εμπορίας φυσικού αερίου, που ασκούν σήμερα οι Εταιρίες Παροχής Αερίου.
Με τον κανονισμό προσδιορίζεται ο τρόπος υπολογισμού των «μονοπωλιακών» χρεώσεων για την χρήση του δικτύου διανομής φυσικού αερίου στις τρεις περιοχές της χώρας, όπου έχει αναπτυχθεί (Αττική, Θεσσαλονίκη και Θεσσαλία) και σε όποια άλλα σημεία αναπτύσσεται σταδιακά.
Τα τιμολόγια θα εγκρίνονται κάθε χρόνο από την ΡΑΕ, ούτως ώστε να καλύπτονται οι λειτουργικές δαπάνες, οι αποσβέσεις και μια εύλογη απόδοση επί των επενδεδυμένων κεφαλαίων. Όπως και στην περίπτωση του ΔΕΣΦΑ (διαχειριστής του δικτύου υψηλής πίεσης) ο κανονισμός προβλέπει ότι από τα κεφάλαια αυτά θα αφαιρούνται όλες οι επιχορηγήσεις που έχουν καταβληθεί για την κατασκευή των δικτύων κ.λπ. παγίων εγκαταστάσεων.
Σε σχέση με τους τελικούς καταναλωτές, οι ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται προβλέπουν ότι:
– Τα τέλη σύνδεσης καθορίζονται κατά τέτοιο τρόπο ώστε ο διαχειριστής να ανακτά μέσω αυτού, μέρος ή το σύνολο του κόστους κατασκευής της εξωτερικής εγκατάστασης για κάθε νέο σημείο παράδοσης.
– Για να ενθαρρυνθεί η διείσδυση του φυσικού αερίου, μπορούν να εφαρμόζονται εκπτώσεις στα τέλη σύνδεσης. Το ποσοστό της έκπτωσης εγκρίνεται από τη ΡΑΕ.
– Διευκολύνεται η ανάπτυξη του δικτύου σε νέες περιοχές, καθώς προβλέπεται ότι για τον υπολογισμό των τελών επέκτασης (που πληρώνουν οι καταναλωτές) ο διαχειριστής θα λαμβάνει υπόψη εκτός από το κόστος του έργου, τις προβλέψεις για την αύξηση της ζήτησης στην περιοχή, όπου επεκτείνεται το δίκτυο και την δυνατότητα επιμερισμού του κόστους σε περισσότερους καταναλωτές. Επιπλέον, θα προϋπολογίζει τα έσοδα από τα τέλη σύνδεσης και τη λειτουργία του δικτύου. Στις περιπτώσεις που το έργο επέκτασης μπορεί να αυτοχρηματοδοτηθεί, το κόστος της επέκτασης για τους καταναλωτές μπορεί να είναι ακόμη και μηδενικό.
– Ορίζονται τέσσερις Κατηγορίες Τελικών Πελατών (οικιακοί, εμπορικοί, μεγάλης κατανάλωσης μη εμπορικοί πελάτες και βιομηχανικοί τελικοί πελάτες) για τις οποίες θα ισχύουν διαφορετικά τιμολόγια διανομής.
