Σαν σήμερα, στις 11 Νοεμβρίου του 1994, έφυγε από την ζωή ο θρυλικός Ατίλιο, ο άνθρωπος που δεν θα ξεχαστεί από κανέναν στον Ολυμπιακό όσα χρόνια και εάν περάσουν.
Ο Ατίλιο ή Αττίλιο (κατά κόσμον Βασίλης Δουρίδας) ήταν ένας φανατικός οπαδός των Ολυμπιακού και Εθνικής Ελλάδας. Που αφιέρωσε την ζωή του στο ποδόσφαιρο και τους Πειραιώτες και που ήταν τρομπετίστας της εξέδρας των δύο ομάδων. Γεννημένος στην Αθήνα το 1942 είχε πάρει το προσωνύμιό του από παλαιστή της εποχής, το οποίο του το… κόλλησε ένας άλλος φίλαθλος των ερυθρολεύκων.
Στη Χούντα και συγκεκριμένα, τον Απρίλιο του 1972 συνελήφθη και δικάστηκε από το καθεστώς των Συνταγματαρχών «δια διέγερσιν εις απείθειαν».
Μετά το τέλος ενός αγώνα με τον Ολυμπιακό Βόλου, παρότρυνε τον κόσμο να μην διαλυθεί έξω από την θύρα 1, όπως διέταξε η Αστυνομία.
Έτσι, καταδικάστηκε σε 4μηνη φυλάκιση με αναστολή, αλλά άσκησε έφεση και αφέθηκε ελεύθερος.
Η συνεχής του παρουσία στους αγώνες των πρωταθλητών Ελλάδας και ο ήχος της τρομπέτας του τον έκαναν σύμβολο της κερκίδας. Η μεγάλη του αγάπη για τον Ολυμπιακό ήταν και ο λόγος που είχε εγκαταλείψει την ιατρική. Πέθανε από οξύ πνευμονικό οίδημα στα 52 του, στις στις 11 Νοεμβρίου 1994 και κηδεύτηκε στο νεκροταφείο των Αγίων Αναργύρων.
Ο Ατίλιο ζει μέσα από τους ήχους της τρομπέτας. Κάθε φορά που ακούγεται ο χαρακτηριστικός ήχος, ο Ατίλιο είναι εκεί, στο «Καραϊσκάκης» για να φωνάξει «Ολυμπιακός, Ολυμπιακός, Ολυμπιακός».
