Αντισυνταγματική και με την βούλα της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας η υπουργική απόφαση που έδινε το πράσινο φως για την λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων της Κυριακής σε 3 περιοχές.
Το ΣτΕ έκανε δεκτή την αίτηση επαγγελματικών Ενώσεων που ζητούσαν την ακύρωση της υπουργικής απόφασης, ενώ νωρίτερα το τμήμα Αναστολών την είχε «παγώσει».
Η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε ότι η νομοθετική εξουσιοδότηση στον υπουργό Ανάπτυξης να εκδίδει απόφαση για τη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές σε 3 τουριστικές περιοχές, «χωρίς συγκεκριμένο προσδιορισμό» είναι αντίθετη στο άρθρο 43 του Συντάγματος που επιτάσσει για παρόμοια θέματα να εκδίδονται Προεδρικά Διατάγματα και όχι υπουργικές αποφάσεις.
Και αυτό, σημειώνεται στην δικαστική απόφαση ανεξαρτήτως των λόγων, οι οποίοι αναφέρονται στο δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας των Χριστιανών.
Παράλληλα, οι δικαστές του ανωτάτου ακυρωτικού δικαστηρίου στην απόφαση τους αναφέρονται στα συνταγματικά δικαιώματα των εργαζομένων και των πολιτών, σε σχέση με την αργία της Κυριακής. Ειδικότερα αναφέρουν : «Το Σύνταγμα κατοχυρώνει για τους πάσης φύσεως εργαζομένους και απασχολούμενους (ελεύθερους επαγγελματίες, κ.λπ.) το δικαίωμα ελεύθερου χρόνου και της απόλαυσης του ατομικού και τους από κοινού με την οικογένεια τους, ως τακτικό διάλειμμα της εβδομαδιαίας εργασίας. Το διάλειμμα αυτό υπηρετεί την υγεία και την ομαλή ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου με τη φυσική και ψυχική ανανέωση που προσφέρει η τακτική αργία στον εργαζόμενο άνθρωπο εντός της κάθε εβδομάδας (άρθρο 5 και 21 Συντάγματος). Συναφώς, προσφέρει και την δυνατότητα οργάνωσης της κοινωνικής και οικογενειακής ζωής του θέματα για τα οποία μεριμνά επίσης το Σύνταγμα (άρθρο 21).
Περαιτέρω το ως άνω δικαίωμα προσλαμβάνει πρακτική αξία για τους εργαζόμενους όταν αυτοί δύνανται μόνοι ή από κοινού με την οικογένεια τους να μετέχουν στην συλλογική ανάπαυλα μιας κοινής αργίας ανά εβδομάδα, ως τέτοια ημέρα έχει επιλεγεί κατά μακρά παράδοση, τόσο στην Ελλάδα όσο και στα λοιπά κράτη της Ευρώπης, η σχετιζόμενη με την Χριστιανική θρησκεία».
