Όλο και περισσότερα, όλο και πιο έντονα γίνονται πλέον τα προβλήματα στα πέτρινα γεφύρια της Ηπείρου. Τα περισσότερα έχουν συμπληρώσει πάνω από δύο αιώνες ζωής, με αποτέλεσμα να χρειάζονται άμεσες επεμβάσεις ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος της κατάρρευσης. Σήμερα πολλά δεν χρησιμοποιούνται καν, είναι ξεχασμένα και λησμονημένα. Ωστόσο καταφέρνουν να αντιστέκονται στο χρόνο και στις καιρικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή.
Πρόκειται για το γεφύρι της Κοβάτσαινας, που είχε χτιστεί το 1806 και το γεφύρι Χάτσιου, χτισμένο το 1804, στα οποία οι παρεμβάσεις θα πρέπει να είναι άμεσες προκειμένου να μην καταρρεύσουν.
Πρόκειται για πέτρινα γεφύρια απείρου φυσικού κάλους, με ιστορία και συνεισφορά στην ζωή των προηγούμενων δεκαετιών καθώς χρησίμευαν στην καθημερινή μετακίνηση των κατοίκων.
Σήμερα αποτελούν πόλο έλξης για τους τουρίστες.
Πριν από δύο χρόνια, σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτει ο Πολιτιστικός Σύλλογος, από το τοπικό συμβούλιο είχε ενημερωθεί και ο Δήμος Ζαγορίου και η Αρχαιολογική Υπηρεσία, σχετικά με την αποσάθρωση ενός βάθρου στο γεφύρι του Χάτσιου, αλλά κανείς δεν προέβη στις απαραίτητες ενέργειες.
Συν τοις άλλοις, ιδιαίτερη μνεία είχε γίνει και το καλοκαίρι του 2017, σε συνέλευση του Δήμου, αλλά για μία ακόμη φορά η φωνή αγωνίας ήταν φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
Σήμερα, έπειτα και από τις έντονες βροχοπτώσεις του χειμώνα, η ζημιά επεκτάθηκε και στο δεύτερο βαθρο, με έντονο κίνδυνο κατάρρευσης.
Παράλληλα στο γεφύρι της Κοβάτσαινας υπάρχει υποχώρηση ενός μεγάλου μέρους πλευρικά, το οποίο επηρεάζει την στατικότητα.
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Τσεπελόβου ζητά να επιληφθούν άμεσα οι αρμόδιοι ώστε να μην χαθούν κι άλλα μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς.
“Ευελπιστούμε στην μέριμνα και την πλήρη επισκευή των γεφυριών και όχι στη σιωπή, την αδιαφορία και την ανταλλαγή ευθυνών σε όποια ανεπιθύμητη κατάρρευση. Η έγκαιρη κινητοποίηση για την επισκευή τους θα μας βρει σύμμαχο, ειδάλλως η απραξία θα μας βρει απέναντι”, επισημαίνεται στην επιστολή.
