Ήταν μεσημέρι της 7ης Σεπτεμβρίου του 1999, ακριβώς 17 χρόνια πριν, όταν ο «φονικός» σεισμός των 5,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, θα «στοίχειωνε» για πάντα τις ζωές μας.Τα 15 πιο φρικτά δευτερόλεπτα της ζωής μας, οι σύντομες στιγμές του Εγκέλαδου που όμως στη μνήμη μας θα είναι χαραγμένες για πάντα.
17 χρόνια από εκείνη την αποφράδα ημέρα που η Γη πραγματικά έτρεμε κάτω από τα πόδια μας, που «μούγκριζε» και έσπειρε τον πανικό, που έθαψε ζωές κάτω από τα συντρίμμια, που γκρέμισε ψυχές και στοιχειώνει ακόμη τις σκέψεις μας.
Είναι 14:57 όταν ο εγκέλαδος άρχισε να κουνάει ολάκερη την Αθήνα. Όσοι πρόλαβαν να βγουν από τα σπίτια τους έβλεπαν σπίτια και πολυκατοικίες να γκρεμίζονται σαν τραπουλόχαρτα, είδαν συνανθρώπους τους να θάβονται κάτω από τα μπάζα, και φυσικά είδαν πόσο μικροί είμαστε μπροστά στην μανία της φύσης.
Είναι η δαπανηρότερη φυσική καταστροφή που έχει συμβεί ποτέ στην Ελλάδα και ο φονικότερος σεισμός των τελευταίων 50 ετών. Ο σεισμός, αν και όχι ιδιαίτερα ισχυρός, ενώ και η συνολική διάρκειά του ήταν μόλις 15 δευτερόλεπτα, προκάλεσε πολλές καταστροφές εξαιτίας της εγγύτητας του στην Αθήνα, με επίκεντρο 18 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης, ανάμεσα στις Αχαρνές Αττικής και τον Εθνικό Δρυμό Πάρνηθας, καθώς και του μικρού εστιακού βάθους, από 9 μέχρι 14 χιλιόμετρα.
Ο αριθμός των θυμάτων του σεισμού υπολογίζεται 145, γεγονός που κατατάσσει τον σεισμό ως τον πιο θανατηφόρο που έλαβε χώρα στην Ελλάδα τα τελευταία 50 χρόνια.
Με βάση αυτοψία σε 111 από τα θύματα του σεισμού, 36 άνθρωποι πέθαναν από τραύματα, 38 άνθρωποι έφεραν τραύματα από τα οποία κινδύνευε η ζωή τους ενώ 31 πέθαναν από ασφυξία. Οι περισσότεροι από τους θανάτους (102/111) οφείλονται σε καταρρεύσεις κτιρίων, τρία από αυτά εργοστάσια. Από τους υπόλοιπους, έξι έχασαν τη ζωή τους λόγω εμφράγματος του μυοκαρδίου, δύο από τραύματα όταν πήδηξαν από το κτίριο στο οποίο βρίσκονταν και ένας όταν χτυπήθηκε από ένα αντικείμενο.
Υπολογίστηκε ότι τουλάχιστον άλλοι 85 σώθηκαν μέσα από τα συντρίμμια, 2.000 τραυματίστηκαν και 50.000 έμειναν άστεγοι. Οι καταυλισμοί που δημιουργήθηκαν για την προσωρινή στέγαση των αστέγων εξακολουθούσαν να χρησιμοποιούνται 17 χρόνια μετά.
Στο εξαώροφο κτίριο της Ρικομέξ, στο Μενίδι, που στεγάζονταν οι εταιρείες Ρικομέξ και Εστία εμπορική, πέθαναν 39 άνθρωποι, ανάμεσα στους οποίους δύο έγκυες γυναίκες. Η επιχείρηση κήρυξε πτώχευση το 2004.
