To Γεφύρι της Άρτας (στην λαϊκή παράδοση γιοφύρι της Άρτας) είναι λιθόκτιστη γέφυρα του
ποταμού Αράχθου, του 17ου αιώνα μΧ, στην πόλη της Άρτας, που έγινε πασίγνωστη
από το ομώνυμο θρυλικό δημοτικό τραγούδι που αναφέρεται στην “εξ
ανθρωποθυσίας” θεμελίωσή του. Ο ίδιος όρος αποτελεί επίσης σύγχρονη
μεταφορική έκφραση όταν αναφέρονται έργα τα οποία αργούν να ολοκληρωθούν όπως
και στο θρύλο του τραγουδιού (“Ολημερίς
το χτίζανε, το βράδυ εγκρεμιζόταν”).
ποταμού Αράχθου, του 17ου αιώνα μΧ, στην πόλη της Άρτας, που έγινε πασίγνωστη
από το ομώνυμο θρυλικό δημοτικό τραγούδι που αναφέρεται στην “εξ
ανθρωποθυσίας” θεμελίωσή του. Ο ίδιος όρος αποτελεί επίσης σύγχρονη
μεταφορική έκφραση όταν αναφέρονται έργα τα οποία αργούν να ολοκληρωθούν όπως
και στο θρύλο του τραγουδιού (“Ολημερίς
το χτίζανε, το βράδυ εγκρεμιζόταν”).
Το πέτρινο γεφύρι της Άρτας, είναι το πιο ξακουστό στην Ελλάδα και αυτό βέβαια το χρωστάει στο
θρύλο για τη “θυσία της γυναίκας
του πρωτομάστορα”, που η λαϊκή μούσα τον έκανε τραγούδι. Η αρχική
κατασκευή του γεφυριού τοποθετείται στα χρόνια της κλασικής Αμβρακίας επί βασιλέως Πύρρου Α.
θρύλο για τη “θυσία της γυναίκας
του πρωτομάστορα”, που η λαϊκή μούσα τον έκανε τραγούδι. Η αρχική
κατασκευή του γεφυριού τοποθετείται στα χρόνια της κλασικής Αμβρακίας επί βασιλέως Πύρρου Α.
Αυτό είναι φυσικό, δεδομένου ότι
σε αυτά τα μέρη αναπτύχθηκε αξιόλογος πολιτισμός από τα προχριστιανικά ακόμη
χρόνια. Συνεπώς, οι αρχαίοι Αμβρακιώτες
είχαν ανάγκη να κατασκευάσουν στο σημείο αυτό κάποιο πέρασμα, γεφύρι, έργο που
ασφαλώς θα βελτιώθηκε στα Ελληνιστικά χρόνια, όταν ο βασιλιάς Πύρρος Α’ έκανε
την Αμβρακία πρωτεύουσα του κράτους του, κι ακόμη αργότερα – στα ρωμαϊκά χρόνια
– με την άνθηση της διπλανής Νικόπολης και την αύξηση της εμπορικής κίνησης. Τη
σημερινή του μορφή, το Γεφύρι της Άρτας απέκτησε το έτος 1602-1606 μΧ.
σε αυτά τα μέρη αναπτύχθηκε αξιόλογος πολιτισμός από τα προχριστιανικά ακόμη
χρόνια. Συνεπώς, οι αρχαίοι Αμβρακιώτες
είχαν ανάγκη να κατασκευάσουν στο σημείο αυτό κάποιο πέρασμα, γεφύρι, έργο που
ασφαλώς θα βελτιώθηκε στα Ελληνιστικά χρόνια, όταν ο βασιλιάς Πύρρος Α’ έκανε
την Αμβρακία πρωτεύουσα του κράτους του, κι ακόμη αργότερα – στα ρωμαϊκά χρόνια
– με την άνθηση της διπλανής Νικόπολης και την αύξηση της εμπορικής κίνησης. Τη
σημερινή του μορφή, το Γεφύρι της Άρτας απέκτησε το έτος 1602-1606 μΧ.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι τη
χρηματοδότηση της κατασκευής του Γεφυριού της ‘Αρτας έγινε από έναν Αρτινό παντοπώλη, τον Ιωάννη Θιακογιάννη ή
Γυφτοφάγο, ο οποίος προφανώς είχε εμπορικές δραστηριότητες και είχε
ενδιαφέρον για τη διάβαση του Αράχθου ποταμού από τα μουλάρια με τα φορτία του.).
χρηματοδότηση της κατασκευής του Γεφυριού της ‘Αρτας έγινε από έναν Αρτινό παντοπώλη, τον Ιωάννη Θιακογιάννη ή
Γυφτοφάγο, ο οποίος προφανώς είχε εμπορικές δραστηριότητες και είχε
ενδιαφέρον για τη διάβαση του Αράχθου ποταμού από τα μουλάρια με τα φορτία του.).
Δυστυχώς τα στοιχεία που μας
παρέχουν οι αρχαίες πηγές είναι ελάχιστα και γι’ αυτό είμαστε αναγκασμένοι να
στηριχθούμε για τη μελέτη του στο ίδιο το κτίσμα.
παρέχουν οι αρχαίες πηγές είναι ελάχιστα και γι’ αυτό είμαστε αναγκασμένοι να
στηριχθούμε για τη μελέτη του στο ίδιο το κτίσμα.
Πηγή: el.wikipedia.org
