Ποια Επίδαυρος και ποια Λυσσιστράτη..! Λιπεσάνορες, στο Αράχθειο θέατρο Σκούπας Άρτας ήταν η θεατρική παράσταση αρχαίου δράματος που κέρδισε τις καρδιές του κοινού και τις κριτικές όσων μάλιστα είχαν πρόσφατο μέτρο σύγκρισης από ανάλογες παραστάσεις αλλού.
Δεν ήξερες ποια απ΄τις πέντε γυναίκες της σκηνής να ξεχωρίσεις ως την καλύτερη.
Η Εκάβη μπορεί να ήταν πρωταγωνίστρια αλλά ούτε οι άλλες (Ανδρομάχη, Κασσάνδρα, Βρυσηϊδα, μηδέ της ραψωδού εξαιρουμένης) υπολείπονταν σε υποκριτική δεινότητα και δυνατά, διαχρονικά, νοήματα στα λόγια τους. Έσφιγγες στο τέλος τα χέρια τους για συγχαρητήρια κι ένιωθες φτωχή τη λέξη να εκφράσει τα αισθήματα.
Το σκηνικό λιτό, το φυσικό τοπίο των Τζουμέρκων γύρω να σε αυθυποβάλλει, το κοινό με θρησκευτική ευλάβεια, όλα δημιούργησαν μια βραδιά μοναδική. Όπως μοναδική ήταν κι η προηγούμενη με τη συναυλία της μπάντας του Πολεμικού Ναυτικού στον ίδιο χώρο.
Έτσι λοιπόν εκτός απ΄τα «εύγε» στους συντελεστές της παράστασης Λιπεσάνορες, πολλά συγχαρητήρια αξίζει η καλλιτεχνική διευθύντρια του Αράχθειου Φεστιβάλ Ρίτα Νάστου.
Αυτή που πίστεψε και αγωνίστηκε για ένα ιδεώδες πολιτιστικό φεστιβάλ, στο άσημο προ δεκαετίας, χωριουδάκι των Τζουμέρκων.
Ρούλα Χρήστου
