Την Κυριακή 13 Νοεμβρίου στις 8 το βράδυ θα προβληθεί Αργεντίνικος κινηματογράφος και το φιλμ ᾽᾽Μεσοτοιχίες(Medianeras)᾽᾽ σε σκηνοθεσία Γκουστάβο Ταρέτο με τους Πιλάρ Λόπεζ ντε Αγιάλα, Χαβιέρ Ντρόλας και Ινές Εφρόν.
Η προβολή θα γίνει στην αίθουσα του επιμελητηρίου με είσοδο ελεύθερη!
Ο Μάρτιν είναι ένας 30χρονος web designer. Γλυκός, φοβισμένος, υποχόνδριος χρησιμοποιεί το Internet για να φέρει τον κόσμο κοντά του και να κρατήσει την πραγματική ζωή μακριά. Δουλεύει, ερευνά, παίζει, παραγγέλνει, ακούει μουσική, τσατάρει, βλέπει ταινίες, γνωρίζει γυναίκες μέσα από το διαδίκτυο.
Η Μαριάνα μετακομίζει σ’ ένα γειτονικό κτίριο. Στην ουσία επιστρέφει στο παλιό της διαμέρισμα, μετά από μία σχέση 4 χρόνων που την ισοπέδωσε. Με σπουδές και όνειρα στην αρχιτεκτονική, έχει καταλήξει να σχεδιάζει βιτρίνες πολυκαταστημάτων και να μην σχεδιάζει τίποτα για το μέλλον.
Πανέμορφη – αλλά παγωμένη, μουδιασμένη, αγοροφοβική, μένει κλεισμένη σπίτι της και προσπαθεί να σβήσει τις αναμνήσεις από τον Mac και την καρδιά της. Εξω από τα μεγέθους σπιρτόκουτου διαμερίσματά τους το Μπουένος Αϊρες πάλλεται. Μία μητρόπολη εκατομμυρίων κατοίκων στην οποία ψάχνεις έναν ακόμα, αλλά και τον ίδιο σου τον εαυτό που εξαφανίζεται μέρα με την μέρα. Θα συναντηθούν ποτέ ο Μάρτιν και η Μαριάννα;
Ο Γκουστάβο Ταρέτο τολμά το σκηνοθετικό του ντεμπούτο στην μεγάλου μήκους, επεκτείνοντας στην ουσία το ομώνυμο 28λεπτο φιλμάκι του από το 2005. Ο Αργεντίνος σκηνοθέτης υποκλίνεται από τα πρώτα κιόλας πλάνα του στον Γούντι Αλεν. Μουσική, ανδρικό voice over και ξενάγηση σε αστικά τοπία – καδραρισμένα ολοφάνερα από έναν άνθρωπο ερωτευμένο με την πόλη του. Εδώ όμως δεν μιλάμε για το ονειρικό Μανχάταν, αλλά για το χαοτικό, ακατάστατο, βρώμικο, τσιμεντένιο Μπουένος Αϊρες.
Εκεί, η ομορφιά είναι πιο επιτηδευμένα κρυμμένη και οι κάτοικοί του πρέπει να ρίξουν τοίχους, πραγματικούς και συμβολικούς, για να τη δουν. Ανόμοια, ογκώδη, συχνά τερατόμορφα κτίρια κρύβουν τον ορίζοντα. Χιλιάδες καλώδια λερώνουν τον ουρανό. Σπίτια που υπόσχονται να σε στεγάσουν, σε φυλακίζουν. Σύρματα που προσφέρουν άμεση, απεριόριστη επικοινωνία, σε κρατούν μόνο.
Οι μεσοτοιχίες – η πιο άσχημη πλευρά ενός κτιρίου- δεν χωρίζουν μόνο, ενώνουν.
βραβείο «Χρυσή Αθηνά» στο 17ο Διεθνές Φεστιβάλ της Αθήνας.
