«Δεν πιστεύω, ότι πρέπει να γίνουν εκλογές. Μια ενδεχόμενη εναλλαγή του αριστερού λαϊκισμού με τη δεξιά παλινόρθωση δεν αποτελεί λύση», τονίζει σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ, βουλευτής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Κώστας Σκανδαλίδης. «Η επιμονή του ΠΑΣΟΚ στην εθνική συνεννόηση δεν απορρέει από μικροκομματική σκοπιμότητα. Υπαγορεύεται από τις ευρύτερες εξελίξεις και ανακατατάξεις στην περιοχή και τη δυνατότητα της χώρας να ανακτήσει τουλάχιστον τη διαπραγματευτική της δύναμη και να διεκδικήσει τη θέση της», προσθέτει.
Για το αν πρέπει να υπάρξει εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης για τη ρύθμιση του χρέους τονίζει ότι «είναι αναγκαίο πάνω από οτιδήποτε άλλο», αλλά εκτιμά ότι «η κυβέρνηση έχασε κάθε δυνατότητα να το επιδιώξει». «Στον κ. Τσίπρα δόθηκαν πολλές και διαδοχικές ευκαιρίες να αλλάξει γραμμή πλεύσης. Δεν το επέλεξε και σήμερα αποδομείται και μαζί του η χώρα οδηγείται σε δύσβατα μονοπάτια», υποστηρίζει ο κ. Σκανδαλίδης.
Σε ερώτηση για ενδεχόμενο να υπάρξει τέταρτο μνημόνιο δηλώνει ότι «το τέταρτο μνημόνιο έτσι κι αλλιώς θα το φέρει ο σημερινός πρωθυπουργός. Δεν γνωρίζω, δυστυχώς, και αν αντέξει να το ψηφίσει».
Σχολιάζοντας την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ τονίζει ότι «αποτελεί το θρίαμβο του αντί- συστημικού λαϊκισμού» και προσθέτει ότι «η αποτυχία της Αριστεράς να αναδείξει μια πραγματική εναλλακτική πρόταση στον ακραίο νεοφιλελευθερισμό οδηγεί σε ανάδειξη των πιο ισχυρών συντηρητικών ανακλαστικών».
Ακολουθεί η συνέντευξη του Κώστα Σκανδαλίδη στην Φωτεινή Γιαννούλη για το Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων:
Ερ. Πως σχολιάζετε την εκλογή του Ντόναλτ Τραμπ στις ΗΠΑ; Είναι ένα φαινόμενο το οποίο πρέπει να ανησυχεί την Ευρώπη;
Απ. Η εκλογή του Ντόναλτ Τραμπ αποτελεί το θρίαμβο του αντί- συστημικού λαϊκισμού. Παρότι από την πρώτη στιγμή δείχνει μια θέληση άτακτης προσαρμογής και ενσωμάτωσης στο σύστημα δεν παύει η προσωπική ισχύς και οι ακροδεξιές αντιλήψεις του να προκαλούν ανησυχία. Η αποτυχία της Αριστεράς να αναδείξει μια πραγματική εναλλακτική πρόταση στον ακραίο νεοφιλελευθερισμό οδηγεί σε ανάδειξη των πιο ισχυρών συντηρητικών ανακλαστικών. Ο φόβος μιας ακροδεξιάς που θα φέρει την Ευρώπη πολύ πιο πίσω και από τις ισχνές κατακτήσεις των τελευταίων δεκαετιών δεν είναι απλά υπαρκτός, βρίσκεται επί θύραις. Μια νέα ευρωπαϊκή ατζέντα είναι ίσως η πιο κρίσιμη και επιτακτική ανάγκη των καιρών που ζούμε πριν γίνουν εφιαλτικές οι συνθήκες.
Ερ. Πιστεύετε ότι ο κ. Τσίπρας θα προσπαθήσει να εξαντλήσει την τετραετία ή βλέπετε πιθανότητα προσφυγής στις κάλπες σύντομα;
Απ. Είναι τόσο ρευστές και άδηλες οι εξελίξεις που οποιαδήποτε πρόβλεψη είναι παρακινδυνευμένη. Παρά την επίκληση ολοκλήρωσης της τετραετίας από τον πρωθυπουργό ανά πάσα στιγμή μπορεί να προκύψουν εκλογές στη συστοιχία αξιολόγηση, μεσοπρόθεσμο, ρύθμιση του χρέους. Το αδιέξοδο κάτω από τις σημερινές συνθήκες μεγαλώνει, η κρίση γιγαντώνεται, φως στον ορίζοντα δεν φαίνεται και εσωτερικά η χώρα βρίσκεται στον αστερισμό του νέου διχασμού. Το πολιτικό σύστημα μοιάζει αυτιστικό, αδύναμο να υπερβεί τις παθογένειες που το ίδιο δημιούργησε με αποτέλεσμα η οικονομική κρίση με την αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης να μετεξελιχθεί σε κρίση δημοκρατίας. Ο τρόπος μεταχείρισης και διάβρωσης των θεσμών είναι χαρακτηριστικός.
Ερ. Πολλοί οικονομικοί παράγοντες, όπως για παράδειγμα ο διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος ,
λένε ότι δεν πρέπει να γίνουν πρόωρες εκλογές. Ποια είναι η άποψή σας;
Απ. Συμφωνώντας με τον κ. Στουρνάρα, ακόμη και τώρα δεν πιστεύω, ότι πρέπει να γίνουν εκλογές. Μια ενδεχόμενη εναλλαγή του αριστερού λαϊκισμού με τη δεξιά παλινόρθωση δεν αποτελεί λύση. Η επιμονή μας στην εθνική συνεννόηση δεν απορρέει από μικροκομματική σκοπιμότητα. Υπαγορεύεται από τις ευρύτερες εξελίξεις και ανακατατάξεις στην περιοχή και τη δυνατότητα της χώρας να ανακτήσει τουλάχιστον τη διαπραγματευτική της δύναμη και να διεκδικήσει τη θέση της. Είναι κρίμα «των οικειών ημών εμπιπραμένων» εμείς να τραγουδάμε ανέμελα και η χώρα να βυθίζεται στην ανυποληψία.
Ερ. Πιστεύετε ότι πρέπει να υπάρξει εθνική συνεννόηση ή και εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης για τη ρύθμιση του χρέους;
Απ. Από όσα προανέφερα είναι φανερό ότι αυτό είναι αναγκαίο πάνω από οτιδήποτε άλλο. Πολύ φοβάμαι, όμως, ότι η αυτή η κυβέρνηση έχασε κάθε δυνατότητα να το επιδιώξει. Στον κ. Τσίπρα δόθηκαν πολλές και διαδοχικές ευκαιρίες να αλλάξει γραμμή πλεύσης. Δεν το επέλεξε και σήμερα αποδομείται και μαζί του η χώρα οδηγείται σε δύσβατα μονοπάτια.
Ερ. Η ρύθμιση του χρέους θα συνοδεύεται από τέταρτο μνημόνιο;
Απ. Κατ’ αρχή η εναπόθεση κάθε ελπίδας σε μια αόριστη υπόσχεση για το χρέος δεν είναι και η πιο σώφρων επιλογή. Η αδυναμία εσωτερικής ανασύνταξης, αναγκαίας όσο ποτέ, προϊόν της κυβερνητικής ανικανότητας και των αντιφάσεων που συνοδεύουν σε όλο της το εύρος την διακυβέρνηση της κατ’ ευφημισμό Αριστεράς δεν επιτρέπει κανένα αισιόδοξο σενάριο. Το τέταρτο μνημόνιο έτσι κι αλλιώς θα το φέρει ο σημερινός Πρωθυπουργός. Δεν γνωρίζω, δυστυχώς, και αν αντέξει να το ψηφίσει.
Ερ. Πώς σχολιάζετε τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης;
Απ. Επιχειρήθηκε μια προσπάθεια προσαρμογής και εξωραϊσμού του κυβερνητικού σχήματος με πινελιές ανανέωσης. Όμως, «ώδινεν όρος και έτεκεν μυν». Πολύ κατώτερός των περιστάσεων. Η στρατηγική είναι λάθος και το σημερινό κυβερνητικό σχήμα και τα αποθέματά του σε πολιτικό προσωπικό αδυνατεί να αναπροσανατολίσει την πορεία της χώρας. Έτσι η προσπάθεια εξωραϊσμού είναι εκ των πραγμάτων καταδικασμένη σε αποτυχία.
Ερ. Ο Θεόδωρος Πάγκαλος πρότεινε τη συγκρότηση «Εθνικού Δημοκρατικού Συναγερμού» υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Πώς σχολιάζετε την πρότασή του;
Απ. Δυσκολεύομαι να σχολιάσω δηλώσεις στελεχών και μάλιστα πρώην συντρόφων μου. Πάντως θεωρώ ότι είναι συνεπής η στάση του ως -κατά δήλωση του- ψηφοφόρου της Νέας Δημοκρατίας. Και είναι ατυχής και ο τίτλος. Παραπέμπει κατευθείαν στις αρχές οικοδόμησης του κράτους της Δεξιάς στη δεκαετία του ’50.
Ερ. Πώς εξηγείτε ότι δεν προχώρησε η συνεργασία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης με το Ποτάμι; Γιατί ναυάγησε η προσπάθεια για ενωμένη Κεντροαριστερά,
ποιος ευθύνεται;
Απ. Εμείς πήραμε κάθε δυνατή πρωτοβουλία. Κρατάμε πάντα ανοιχτή τη πόρτα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και προχωράμε στην περιφερειακή και τοπική της συγκρότηση. Όποια κίνηση, κόμμα προσωπικότητα, θέλει να συμπορευτεί μαζί μας στην ανασυγκρότηση του χώρου με όρους αυτονομίας και ισοτιμίας είμαστε εδώ να τον υποδεχτούμε. Η κεντροαριστερά θα ανασυγκροτηθεί ως κίνημα βάσης και όχι ως συνδιαλλαγή προσωπικοτήτων. Αρκετά με τις καντρίλιες στην κορυφή, ο πολιτικός χρόνος είναι πολύ συμπυκνωμένος, κυλά αμείλικτος και οι καιροί ου μενετοί.
