Τσεκάρισμα κινητού, αυτή η μάστιγα. Στα καλά καθούμενα μπορεί να δεις τον απέναντί σου να πιάνει το κινητό του απλά για να πάρει μια γεύση από το timeline του, τις ειδοποιήσεις του, το inbox του, τα email του.
Ισως να ανήκεις κι εσύ σε αυτούς που βρισκόμενοι σε έξοδο, περιμένοντας κάποιο μέσο μεταφοράς ή ακόμα και περπατώντας στο δρόμο έχουν το βλέμμα τους συχνά πυκνά καρφωμένο στην οθόνη του κινητού έστω και για λίγα δευτερόλεπτα. Κάντε ένα πείραμα. Αν βρεθείτε σε μια στάση λεωφορείου παρατηρήστε πόσοι άνθρωποι είναι με το βλέμμα στην οθόνη του κινητού τους.
Η εικόνα ίσως και να σας τρομάξει, γιατί μπορεί να μην την είχατε παρατηρήσει ως τώρα. Απλά γιατί κάνετε κι εσείς ακριβώς το ίδιο. Σε όλο αυτό που μας συμβαίνει δόθηκε απάντηση: επιστημονική. Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Independent σύμφωνα με την καθηγήτρια Sharon Begley, η λέξη κλειδί είναι η ντοπαμίνη. Ο νευροδιαβιβαστής ευτυχίας του εγκεφάλου που έχει συνδεθεί με την ευχαρίστηση και την απόλαυση.
Οπως αναφέρει το άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Independent, έρευνα έχει δείξει ότι η ντοπαμίνη – που έχει συνδεθεί με την απόλαυση- είναι εθιστική. Αν λοιπόν η ντοπαμίνη είναι εθιστική, εθισμό μας προκαλεί και… ό,τι μας την προκαλεί!
Ντοπαμίνη μπορεί να απελευθερωθεί όταν λάβουμε μια νέα πληροφορία ελέγχοντας το κινητό, όταν επικοινωνήσουμε με κάποιον άλλον. Οταν τα επίπεδα ντοπαμίνης πέσουν (δεν λαμβάνουμε πληροφορία-ερέθισμα που θα μας ευχαριστήσει), τότε νιώθουμε αρνητικά.
Eτσι, λοιπόν, αυτό που έχει προκαλέσει εθισμό δεν είναι τόσο οι πληροφορίες αυτές καθ’αυτές που λαμβάνουμε αλλά η προσμονή για το αν θα μας ευχαριστήσουν. Ετσι, λοιπόν, το αίσθημα που προκαλείται από την λήψη αυτών των πληροφοριών μας κάνει να τις επιζητάμε.
Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα; Με το να συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχει. Αν βλέπουμε ότι εξαρτόμαστε από το κινητό και αυτό μας προκαλεί άγχος τότε θα πρέπει να ρωτήσουμε τον εαυτό μας «Δηλαδή τι θα γίνει αν θα τσεκάρω το κινητό μου, τα μηνύματα και τα email μου στο τέλος της ημέρας;».
