Με δυο παλιές ελληνικές δραχμές και μια γκοφρέτα στις αλάνες μεγάλωσαν τα παιδιά των δεκαετιών του 1960 και του 1970.
Μια γκοφρέτα που χάθηκε ξαφνικά από την αγορά και σήμερα πλέον δεν υπάρχει. Οι δε νεότεροι δεν έχουν ακούσει ποτέ για τη «γκοφρέτα ΜΕΛΟ». Μεγάλωσε μια ολόκληρη γενιά, έγινε μεγάλη μόδα και γνώρισε τεράστια επιτυχία μέχρι να σβηστεί πλήρως από το χάρτη.
Άλλωστε οι γκοφρέτες αποτελούσαν πάντα ένα αγαπημένο γλυκό σνακ, σε χαμηλή τιμή, χαμηλότερη από τη σοκολάτα και μέχρι σήμερα σημειώνουν καλές επιδόσεις στην αγορά. Η περιβόητη «ΜΕΛΟ» έκανε την εμφάνισή της στη δεκαετία του 1960.
Την έφτιαχνε η ομώνυμη εταιρεία – σοκολατοποιία με έδρα τον Πειραιά. Γρήγορα σάρωσε την αγορά της εποχής. Η «ΜΕΛΟ» βέβαια δεν «έπαιζε» μόνη της, όμως η γκοφρέτα της είχε αναμφισβήτητα μεγάλη επιτυχία, για όσο άντεξε.
«Είναι ΜΕΛΟ. Τι άλλο θέλω;». Αυτό ακριβώς ήταν το κεντρικό σύνθημα για τη γκοφρέτα που κυριάρχησε στα τέλη του 1960 και τη δεκαετία του 1970 με τιμή δύο δραχμές και μπορεί κάποιος να πει ότι αποτέλεσε προπομπό της διάσημης σοκοφρέτας που κυκλοφορεί και σήμερα.
Η γκοφρέτα της «ΜΕΛΟ» διαφημίστηκε έντονα για την εποχή, καθώς ήταν αυτή που συνδύαζε τη σοκολάτα με τη γκοφρέτα, μέσα σε μια συσκευασία που έκρυβε εκπαιδευτικά δώρα.
«Μια καινούργια λιχουδιά για μεγάλους και παιδιά» έγραφε η εταιρεία. «Η άριστη βιομηχανοποίσις, η τέλεια επεξεργασία εξασφαλίζουν τον θαυμασμόν σας. Σας προσφέρουν ό,τι ακριβώς έλειπε. Είναι ΜΕΛΟ. Τι άλλο θέλω;» έλεγε η εταιρεία στις διαφημίσεις της.
Το πρωτοποριακό στοιχείο που είχε μεταξύ άλλων η γκοφρέτα «ΜΕΛΟ» ήταν οι εκπλήξεις που έκρυβε.
Αυτό που τότε τα παιδιά αποκαλούσαν «τύχη».
Ήταν η πρώτη γκοφρέτα που μέσα στη συσκευασία είχε και χαρτάκια, τα οποία έπρεπε να συγκεντρώσεις σε άλμπουμ. Τα πρώτα χαρτάκια είχαν τις σημαίες και τις εθνικές ενδυμασίες όλων των κρατών της γης.
Μάλιστα έπρεπε να συγκεντρώσεις 120 χαρτάκια! Το δε άλμπουμ το αγόραζες για 3 δραχμές! Μετά την επιτυχία με τα χαρτάκια που έκαναν διάσημη τη γκοφρέτα η εταιρεία έβγαλε και άλλες σειρές. Ωστόσο η πιο διάσημη σειρά ήταν αυτή με τις εθνικές ενδυμασίες όλων των κρατών της εποχής.
Εξίσου γνωστοί και πετυχημένοι ήταν και οι «Σταθμοί στην Ιστορία».
Όποιος κατάφερνε να μαζέψει όλα τα χαρτάκια έστελνε το άλμπουμ στην εταιρεία και έπαιρνε πίσω για δώρο μια δερμάτινη μπάλα ή μια κούκλα… Ειδικά η δερμάτινη μπάλα ήταν αυτό που ποθούσαν όλα τα αγόρια της εποχής στις αλάνες.
Η γκοφρέτα «ΜΕΛΟ» όπως έκανε μεγάλη επιτυχία και κυριάρχησε για πολλά χρόνια στην αγορά έτσι και εξαφανίστηκε.
Εξίσου παλιά ήταν και η γκοφρέτα της ΙΟΝ «Σαφάρι» με εικόνες μέσα στη συσκευασία άγριων ζώων, αλλά δεν έμελλε να μακροημερεύσει καθώς λύγισε από τη «σοκοφρέτα» που βγήκε στην αγορά το 1977.
Μάλιστα μέχρι το 1993 έβγαινε μόνο η κλασική με την κόκκινη και χρυσή συσκευασία.
Τη «σοκοφρέτα» την έβγαλε η ΙΟΝ. Η εταιρεία που ιδρύθηκε το 1930 από μια παρέα φίλων που φιλοδοξούσαν να γίνουν διάσημοι σοκολατοποιοί. Τότε δημιουργούν και το πρώτο εργοστάσιο στην οδό Πειραιώς.
Λίγα χρόνια μετά η ΙΟΝ εξαγοράζει την εταιρεία ζαχαρωδών προϊόντων Νasko και αργότερα άλλες εταιρείες του χώρου. Από τη δεκαετία του ΄60 επενδύει στη διαφήμιση, αρχικά σε έντυπα και αργότερα στην τηλεόραση. Το 1977 λανσάρει τη «σοκοφρέτα»,το πρώτο σε προτίμηση γλυκό σνακ στην ελληνική αγορά μέχρι και σήμερα.
Μεγάλος ανταγωνιστής που μπαίνει στην αγορά και κυκλοφορεί από τη δεκαετία του ’70 είναι η «Κουκουρούκου» που πάντα είχε μεγάλο μερίδιο στην αγορά, αλλά και η διαχρονική, Serenata στην κατακόκκινη συσκευασία της.
Γνώρισε επιτυχία πολλά χρόνια και γνωρίζει ακόμη ενώ όλοι θυμούνται τις ξεχωριστές διαφημίσεις.
Η ιστορία και των δύο προϊόντων ξεκινάει το 1971 σε μια μικρή βιοτεχνία που κάνει δειλά τα πρώτα της βήματα στην Κυψέλη. Πέντε χρόνια αργότερα μετακομίζει στον Γέρακα και μετεξελίσσεται σε βιομηχανία. Τα πρώτα προϊόντα της (Κουκουρούκου, Αmaretti και Serenata) πωλούνταν μόνο στην Αθήνα, σύντομα όμως εξαπλώνονται σε όλη την Ελλάδα και σήμερα εξάγονται σε πολλές χώρες.
Η «κουκουρούκου» κυκλοφόρησε το 1978 και ήταν ένα από τα παιδικά προϊόντα που συνδύαζαν την γκοφρέτα με το παιχνίδι καθώς τα παιδιά έβρισκαν μέσα σε κάθε συσκευασία αυτοκόλλητα και κέρδιζαν δώρα. Η Αmaretti βγήκε στα περίπτερα έναν χρόνο μετά , ενώ η Serenata ταυτίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’80 με το σλόγκαν «Serenata και πάσης Ελλάδος».
