Συνέντευξη στην ειδησεογραφική ιστοσελίδα tovima.gr και στον δημοσιογράφο Άρη Ραβανό.
Το βασικό δίλημμα των εκλογών ποιο είναι;
Σχεδόν όλοι αντιλαμβάνονται πως τον πρωθυπουργό υποδύεται κάποιος, που, ενώ φρόντισε να συγκεντρώσει πάνω του όλες τις πιθανές και απίθανες εξουσίες, όταν βρίσκεται μπροστά σε μία κρίση ή ερωτάται για τα πλέον κρίσιμα ζητήματα ακόμη και στη Βουλή, φεύγει τρέχοντας. Όταν αποκαλύπτεται το μέγεθος της πολιτικής εξαπάτησής του σε βάρος της κοινωνίας, όπως στην περίπτωση της ανύπαρκτης – κατά τον ΟΟΣΑ – φορολογικής ελάφρυνσης των μισθωτών, του φταίνε τα στοιχεία. Όταν οι ευθύνες της κυβέρνησής του είναι αυταπόδεικτες, όπως στην τραγωδία των Τεμπών, φροντίζει να «φιμώσει» την κοινωνία με καταστολή και επικοινωνιακά τεχνάσματα.
Μιλάμε για άνθρωπο που ωρυόταν από το βήμα της Βουλής για το ότι οι διασωληνώσεις στο διάδρομο είναι εξίσου αποτελεσματικές με αυτές στις ΜΕΘ. Που όταν ερχόταν καταπάνω στην ελληνική οικονομία το τσουνάμι της ακρίβειας, διατεινόταν από τη ΔΕΘ πως επρόκειτο για κάτι εντελώς προσωρινό. Που διόρισε κάποιον – άγνωστο στον ίδιο – διευθυντή στο Εθνικό Θέατρο στο όνομα του δημοσίου συμφέροντος και μετά έπεσε από τα σύννεφα. Που η ΕΥΠ της οποίας επέλεξε να είναι ο ίδιος προϊστάμενος, μπορεί να παρακολουθεί ακόμη και σήμερα τους πάντες, χωρίς ο ίδιος να έχει ιδέα.
Τον άνθρωπο που ρωτούν σήμερα οι δημοσιογράφοι για την έκρηξη του κόστους στέγασης και εκείνος απαντά πως αυτό αποτελεί ένδειξη του ότι η οικονομία πάει καλά. Για τη ΝΔ, το πιο χρεωμένο κόμμα της Ευρώπης, που ακόμη και σήμερα ξοδεύει σαν να μην υπάρχει αύριο, μπορεί, ακόμη και ο μαέστρος της ορχήστρας του Τιτανικού που έπαιζε τη στιγμή της βύθισης του σκάφους, να είναι εξαιρετικός ηγέτης. Για μια χώρα, όμως, που θέλει να αποφύγει νέες περιπέτειες, που επιθυμεί μία σύγχρονη, προοδευτική, δημοκρατική διακυβέρνηση, που προσδοκά τη δικαιοσύνη στην καθημερινή κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή, τελικά το δίλημμα είναι «Τσίπ(ρ)α ή Μητσοτάκη».
Που πιστεύετε ότι θα κριθεί η μάχη των εκλογών και τι διακυβεύεται;
Η μάχη των εκλογών θα κριθεί στην κατανόηση αφενός του τί ακριβώς έχει συντελεστεί την τελευταία τετραετία και αφετέρου, στο βαθμό αφομοίωσης της αναγκαιότητας του εγχειρήματος για την προοδευτική διακυβέρνηση του τόπου. Σε ό,τι αφορά το πρώτο σκέλος, παρά τις «Λίστες Πέτσα», τις στημένες διώξεις, την εργαλειοποίηση των θεσμών και το πρωτοφανές επικοινωνιακό «τείχος» προστασίας στον κ. Μητσοτάκη, είναι πλέον κοινός τόπος πως ο «βασιλιάς» είναι γυμνός. Πως το «επιτελείο» είναι ένα απόλυτο μπάχαλο και πως οι «άριστοι» είναι στ’ αλήθεια όχι απλά άχρηστοι, αλλά κυριολεκτικά επικίνδυνοι.
Ωστόσο, η πρωτοφανής επίθεση της ΝΔ του κ. Μητσοτάκη σε βάρος των θεσμών, των κοινωνικών, οικονομικών, πολιτικών και ατομικών δικαιωμάτων, η συνεπακόλουθη υποχώρηση του κράτους δικαίου, ο κρατικός αυταρχισμός, η κάμψη των συνταγματικών εγγυήσεων και η ασύλληπτη τοξικότητα του πολιτικού λόγου της, δημιουργούν ήδη παρενέργειες που θα πληγώνουν για χρόνια το σώμα της δημοκρατίας μας.
Η ακροδεξιά δεν είναι προ των πυλών. Αποτελεί εδώ και πολύ καιρό βασικό τμήμα της ΝΔ. Διεκδικεί ευθέως την ιδεολογική ηγεμονία. Η κάποτε θλιβερή πολεοδομική αυθαιρεσία της δεξιάς πολυκατοικίας νομιμοποιήθηκε με ευθύνη του συστήματος που την αξιοποιεί διαχρονικά στα αδιέξοδά του και η ευθύνη του κ. Μητσοτάκη σε αυτή την εξέλιξη είναι τεράστια.
Γιατί οι πολίτες να εμπιστευτούν εκ νέου τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ;
Η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με τα όποια λάθη της, από τα οποία κανείς μας δεν κρύφτηκε και κανείς άλλος φυσικά δεν φρόντισε να κρύψει για λογαριασμό της, σε αντίθεση με τη σημερινή κυβέρνηση, ανέλαβε μια χώρα χρεοκοπημένη και μέσα σε μία τριετία την έβγαλε από τη δεκαετή περιπέτεια με σταθερούς ρυθμούς ανάπτυξης και με μηδενικό πληθωρισμό. Κρατήσαμε την κοινωνία όρθια και θέσαμε εκ νέου τις βάσεις του κοινωνικού κράτους. Οι πολίτες μπορούν να μας εμπιστευτούν, καθώς σε αντίθεση με τη σημερινή κυβέρνηση, σεβαστήκαμε απόλυτα και το τελευταίο ευρώ των φορολογουμένων ασκώντας χρηστή διαχείριση.
Είμαστε η μοναδική κυβέρνηση που παρέδωσε γεμάτα δημόσια ταμεία, 37 δις. ευρώ και έδωσε τη δυνατότητα στη χώρα να ασκήσει μετά από χρόνια αυτοδύναμη πολιτική χωρίς επιτροπείες και ελέγχους. Τολμήσαμε να εισπράξουμε δημόσια έσοδα από τη χρήση δημοσίων συχνοτήτων και εξακολουθούμε να πληρώνουμε αυτή την επιλογή μας. Δεν παρακωλύσαμε τον έλεγχο ενός τεράστιου, ομολογημένου, διεθνούς σκανδάλου, όπως αυτό της Novartis. Μπορούν να μας εμπιστευτούν γιατί δεν αφήσαμε σκιές. Γιατί ποτέ δεν μας αντιπροσώπευσε το «κάτσε στην άκρη μέχρι να κοπάσει ο θόρυβος». Γιατί δεν είμαστε ίδιοι με τον πολιτικό αντίπαλό μας και το αποδεικνύουμε καθημερινά.
Η κυβέρνηση της ΝΔ και ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν έκαναν τίποτα θετικό;
Όλα κι όλα. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που οφείλουν να πίνουν νερό στο όνομα του κ. Μητσοτάκη. Δε φτάνει παρά να ρωτήσετε τον κ. Πέτσα, τον κ. Χειμάρα, τον κ. Μαραβέγια ή την κα. Νικολάου. Είναι βέβαιο πως ο καθένας τους, για τον τομέα με τον οποίο ασχολήθηκε επί μία τετραετία, θα μπορεί να σας δώσει αναλυτικά παραδείγματα θετικών ρυθμίσεων και προβλέψεων.
Ακόμη, μπορείτε να απευθυνθείτε σε όσους έτυχε να λάβουν τμήμα από τα 10 δις. ευρώ των απευθείας αναθέσεων και των κλειστών διαγωνισμών στο όνομα του δημόσιου συμφέροντος και σε εκείνους τους εργοδότες που μετατρέπουν τις επιχειρήσεις τους σε γαλέρες χωρίς να ανησυχούν πλέον για την επιθεώρηση εργασίας. Γιατί δε ρωτάτε τα ακαταδίωκτα στελέχη των τραπεζών που ανακεφαλαιοποιήθηκαν με δημόσιο χρήμα; Ή μήπως ο πτωχευτικός νόμος Μητσοτάκη δεν έχει ιδιαίτερη αξία για τα funds και τους servicers; Μπορεί για την κυβέρνηση Μητσοτάκη οι καλλιτέχνες μας να είναι ανειδίκευτοι εργαζόμενοι απόφοιτοι της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να αναγνωρίσουμε την εμφάνιση, την τελευταία τετραετία, πολιτιστικών φαινομένων, όπως την εκτόξευση του lifestyle, την έκρηξη των reality και την εμφάνιση πολλών νέων έντυπων και ηλεκτρονικών μέσων μαζικής ενημέρωσης. Το νέο αυτό κύμα φιλελεύθερης δημιουργικότητας σμιλεύει τη συλλογική αισθητική, εμπλουτίζοντας έτσι την ελληνική κοινωνική πραγματικότητα όπως θα ήθελε ο «κοσμοπολίτης» κ. Μητσοτάκης. Fake ή κιτς, η ελληνική κοινωνία πρέπει να απονείμει τα εύσημα στα νέα αυτά «πολιτιστικά» υποδείγματα που αναδείχθηκαν το τελευταίο διάστημα. Μην μας κατηγορήσουν και για μηδενιστές…
Υπάρχουν για μένα προσωπικά τρεις λέξεις: αυτοκριτική, ανανέωση και αυτογνωσία. Έχουν γίνει από το ΣΥΡΙΖΑ;
Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία είναι κόμμα με μακρά και βαθιά παράδοση στην εσωτερική λογοδοσία και στην αυτοκριτική. Ορμώμενοι από αυτή την κουλτούρα, από το βράδυ κιόλας των εκλογών του Ιουλίου του 2019, με πρωτοβουλία του ίδιου του προέδρου μας Αλέξη Τσίπρα, ταυτόχρονα με το κάλεσμα σε συμπόρευση προς όλους τους προοδευτικούς πολίτες, ξεκινήσαμε μια μακρά διαδικασία διαλόγου και αποτύπωσης των κυβερνητικών και κομματικών πεπραγμένων μας.
Μαζί με την αντικειμενική ανάγκη προσαρμογής μας στην τρέχουσα τεχνολογική και κοινωνική πραγματικότητα, τα πορίσματα αυτής της συζήτησης αποτέλεσαν τη βάση της πρότασης για τη διεύρυνση και τον μετασχηματισμό μας σε ένα ακόμη πιο δημοκρατικό, βαθύτερα γειωμένο στην κοινωνία, κόμμα. Πετύχαμε να τριπλασιάσουμε σχεδόν τα μέλη μας, να ανανεώσουμε σε σημαντικό βαθμό το στελεχιακό δυναμικό μας, να αντιστοιχίσουμε σε ένα ικανοποιητικό βαθμό τον κοινωνικό με τον κομματικό ΣΥΡΙΖΑ, αποκτώντας νέες δυνατότητες και νέα δυναμική. Αυτό δε σημαίνει πως η διαδικασία αυτή ολοκληρώθηκε. Μπορούμε, πρέπει και θα κάνουμε ακόμη περισσότερα. Κάθε μέλος μας, στο βαθμό της ευθύνης που αναλογεί στον καθένα και καθεμιά μας, οφείλουμε να βρισκόμαστε σε διαρκή ιδεολογική, οργανωτική και πολιτική εγρήγορση ώστε να παραμένουμε επίκαιροι, χρήσιμοι και αξιόπιστοι.
Εκλέγεστε στην περιφέρεια. Ποια το βασικό αίτημα των πολιτών. Τι κλίμα επικρατεί;
Αν το δήθεν «επιτελικό» κράτος παρουσιάζει τεράστιες αστοχίες σε κεντρικό επίπεδο, αναλογιστείτε τί μπορεί να συμβαίνει στην περιφέρεια. Σήμερα, η Άρτα, η Ήπειρος, η ελληνική περιφέρεια γενικότερα, έχουν αφεθεί στην μοίρα τους. Το δήθεν τσουνάμι των επενδύσεων που τάχα κατακλύζει τη χώρα, είναι μάλλον μια απλή τρικυμία στα κρανία του αρμόδιου υπουργού και βεβαίως του πρωθυπουργού του. Και αν κάποιος πιστεύει πως αυτά αποτελούν υπερβολές, αρκεί να ανατρέξει στα ευρήματα της ΕΛΣΤΑΤ. Η εμφανής συρρίκνωση του πληθυσμού της Ηπείρου στην τελευταία απογραφή που διεξήχθη το 2021, δεν είναι απλώς απογοητευτική, αλλά οικονομικά και εθνικά επικίνδυνη.
Στην Ελλάδα της εικονικής πραγματικότητας, οι αγρότες και κτηνοτρόφοι της περιφέρειας ασφυκτιούν εξαιτίας της εκρηκτικής αύξησης του κόστους στο πετρέλαιο, τα λιπάσματα και τις ζωοτροφές. Ενώ τα κυβερνητικά «μέτρα» επιδοτούν και ανατροφοδοτούν την ακρίβεια, οι κάτοικοι της περιφέρειας βλέπουν τα εισοδήματά τους να συνθλίβονται. Αν εξαιρεθούν τα μεγάλα πρότζεκτ που έλκουν το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του Μεγάρου Μαξίμου, ο τουρισμός στην υπόλοιπη περιφέρεια παραμένει σε εμβρυακό επίπεδο από άποψη επενδύσεων, υποδομών και ποιότητας. Φυσικές ομορφιές, μνημεία, πολιτιστική δράση, καταδικάζονται στην εγκατάλειψη εξαιτίας της κυβερνητικής περιφερειακής πολιτικής.
Αίτημα των πολιτών της περιφέρειας είναι επιτέλους να σκύψει με ενδιαφέρον η πολιτεία στις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας. Η κεντρική και περιφερειακή διοίκηση να ασχοληθούν με τη δημιουργία και την υλοποίηση ρεαλιστικών πολιτικών που θα ανταποκρίνονται στις ιδιαίτερες συνθήκες και δυνατότητες του τόπου μας. Η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έδωσε ανάλογο δείγμα γραφής, καθώς, βάσει ενός ολιστικού προγράμματος περιφερειακής ανάπτυξης δόθηκαν στο Νομό μας περισσότερα χρήματα από όσα είχαν δοθεί δεκαετίες ολόκληρες. Η νέα προοδευτική κυβέρνηση θα ξαναπιάσει αυτό το νήμα και θα δώσει στους συμπολίτες μας την προοπτική που βάναυσα και σχεδόν τιμωρητικά τους στέρησε η ΝΔ την τελευταία τετραετία.
Αυτοδυναμία δεν υπάρχει στις εκλογές της απλής αναλογικής. Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ με ποιους, ποιες προϋποθέσεις και πως;
Η αυτοδύναμη ΝΔ του κ. Μητσοτάκη παίζει το κρυφτό με το ευρωκοινοβούλιο και έφερε τη χώρα μας στην 108η θέση στον κόσμο στην ελευθεροτυπία. Χάρη στην αυτοδυναμία του κ. Μητσοτάκη κερδοσκοπούν ολιγοπώλια σε βάρος της πραγματικής οικονομίας. Χάρη στην ενισχυμένη αναλογική μπορεί σήμερα η αισχροκέρδεια να βαφτίζεται «σταθερότητα», το πελατειακό κράτος «αξιοκρατία» και η καραμπινάτη ανικανότητα «αριστεία». Η απλή αναλογική, την οποία υποστηρίζουμε διαχρονικά, σημαίνει διαρκής και πολυεπίπεδη δημοκρατική λογοδοσία.
Σημαίνει διακυβέρνηση συναινέσεων βάσει αρχών και προγράμματος. Η επόμενη προοδευτική διακυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, η κυβέρνηση που θα αναλάβει την επιστροφή της χώρας στο ευρωπαϊκό δημοκρατικό κεκτημένο ενισχύοντας την κοινωνική συνοχή και διασφαλίζοντας τη δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη, θα σχηματιστεί σε διάφανες κοινά συνομολογημένες προγραμματικές συγκλίσεις. Το κάλεσμα του Ιουλίου του 2019 προς το σύνολο των προοδευτικών, αριστερών πολιτών είναι εκκωφαντικό και θέτει τους πάντες προ των ευθυνών τους. Εμείς είμαστε έτοιμοι.
