Απάντηση δίνει ο διαχειριστής της ΜΚΟ της Εκκλησίας «Αλληλεγγύη» Δημήτρης Φουρλεμάδης σε ό,τι αφορά τις κατηγορίες στο πρόσωπό του οι οποίες προκύπτουν από την εισήγηση του εισαγγελέα κ. Παναγιωτόπουλου προς το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών, σύμφωνα με την οποία προτείνεται η παραπομπή του σε δίκη ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, για υπόθεση χρηματοδοτήσεων την περίοδο 2005-2006, σχετικά με δράσεις που παρέμειναν ημιτελείς ή δεν πραγματοποιήθηκαν καθόλου.
Ειδικότερα, ο κ. Φουρλεμάδης διευκρινίζει «προς αποκατάσταση της αλήθειας», όπως επισημαίνει, τα ακόλουθα: «Άμεση και ιδιαίτερη δημοσιότητα έλαβε, πριν καν στεγνώσει το μελάνι της,η απευθυνόμενη στο Συμβούλιο Εφετών Αθηνών πρόταση του κ. Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών, σύμφωνα με την οποία προτείνεται η παραπομπή μου, λόγω της δήθεν εκ μέρους μου παράνομης ιδιοποίησης κονδυλίων που έλαβε η ΜΚΟ «Αλληλεγγύη» από το υπουργείο Εξωτερικών, τα οποία προορίζονταν για την αποστολή επισιτιστικής βοήθειας σε δοκιμαζόμενες χώρες.
Για την απόδοση των δεδομένων της υπόθεσης στην πραγματική τους διάσταση, επιβάλλεται να επισημανθούν τα ακόλουθα:
Πρώτον, όχι μόνο δεν ιδιοποιήθηκα οποιοδήποτε χρηματικό ποσό, αλλά αντίθετα καθ’ όλη την διάρκεια της θητείας μου επιετέλεσα ένα σημαντικότατο, πολυσχιδές και διεθνώς αναγνωρισμένο έργο, εντός και εκτός των ελληνικών συνόρων.
Δεύτερον, η ατυχής, θέλω να πιστεύω, αναφορά στην άνω εισαγγελική πρόταση ότι «ενσωμάτωσα στην περιουσία μου» χρήματα του Δημοσίου, η οποία μάλιστα επιλεκτικά αναπαράγεται από ορισμένα ΜΜΕ, είναι ανακριβής και αντιφατική. Η δήθεν «υπεξαίρεση» χρημάτων του Δημοσίου, πάντοτε κατά την εισαγγελική πρόταση, έχει να κάνει με την μη χρησιμοποίηση αυτών των κονδυλίων για την εκτέλεση του προγράμματος για το οποίο ελήφθησαν, αλλά για την κάλυψη άλλων αναγκών της ΜΚΟ «Αλληλεγγύη», σύμφωνα με τους καταστατικούς της σκοπούς.
Τρίτον, πρέπει να καταστεί σαφές ότι μία ιδιωτικού δικαίου διαφορά, όπως έχει κριθεί με δύο αμετάκλητες αποφάσεις ανώτατου Δικαστηρίου (Ελεγκτικού Συνεδρίου: αποφάσεις 3339/2011 και 3340/2011), έχει ατυχώς ποινικοποιηθεί και μάλιστα σε βαθμό κακουργήματος.
Διάβασα πολλά στα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών. Όμως οι «επιμελείς» συντάκτες που ασχολήθηκαν με την υπόθεση και με εμφανίζουν ως άνθρωπο που «ενσωμάτωσα παρανόμως» στην περιουσία μου αυτά τα χρήματα – ενώ άπαντες γνωρίζουν πως χρησιμοποιήθηκαν αποκλειστικά και μόνο για τους σκοπούς της ΜΚΟ «Αλληλεγγύη» – αποσιωπούν το γεγονός, κατά παράβαση των αρχών της αντικειμενικής πληροφόρησης και της δημοσιογραφικής δεοντολογίας, ότι ήδη με οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (αρ. 4887/2013) έχω δικαιωθεί και έχουν απορριφθεί οι έωλοι ισχυρισμοί του Ελληνικού Δημοσίου. Επίσης αποσιωπάται το γεγονός ότι με την υπ’ αριθμ. 66951/2013 αμετάκλητη (ποινική) απόφαση του Τριμελούς Πλη/κείου Αθηνών, έχω απαλλαγεί της κατηγορίας της μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο, που αφορούν τα ίδια χρηματικά ποσά για τα οποία τώρα φέρομαι να τα υπεξαίρεσα!
Οι συντάκτες των δημοσιευμάτων, αφού τους ‘’επιτρέπεται’’ να έχουν πρόσβαση σε ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα και να δημοσιεύουν, κατά παράβαση του τεκμηρίου αθωότηταος, επιλεκτικά αποσπάσματα αυτών, όφειλαν στοιχειωδώς να γνωρίζουν τα ανωτέρω και αν όχι καλόπιστα να ρωτήσουν, προκειμένου να μάθουν και αντικειμενικά να πληροφορήσουν την κοινή γνώμη.
Τέταρτον, δεν έχω πρόθεση, διά του παρόντος, να αντικρούσω ούτε την εισαγγελική πρόταση, ούτε βεβαίως να αναπτύξω την επιχειρηματολογία μου για την νομική και ουσιαστική αβασιμότητά της. Πρόθεσή μου είναι να προστατεύσω στοιχειωδώς τα προστατευόμενα και από την ΕΣΔΑ δικαιώματά μου καθώς και την τιμή και την υπόληψή μου, που βάναυσα έχει πληγεί από τα σχετικά δημοσιεύματα. Να επισημάνω μόνο ένα:. Το Ελληνικό Δημόσιο παραβίασε τους όρους της οικείας μεταξύ αυτού και της ΜΚΟ «Αλληλεγγύη» συμβάσεως, ουδέποτε κατήγγειλε αυτή, αβασίμως δε, μου απέδωσε τον ψόγο περί της ακαταλληλότητας τροφίμων που προορίζονταν για ανθρωπιστική βοήθεια. Και εν προκειμένω και για το συγκεκριμένο ζήτημα έχω αθωωθεί με την υπ’ αριθμ. 6092/12 αμετάκλητη απόφαση του Μ/λούς Πλημ/κείου Πειραιά.
Η λύση βεβαίως και η αποκατάσταση της αλήθειας θα δοθεί από τα αρμόδια αστικά ή διοικητικά δικαστήρια και όχι με αφορισμούς και επικοινωνιακές υπερβολές, οι οποίες καλόπιστα συνεχίζω να πιστεύω ότι γίνονται από τον δημοσιογραφικό ζήλο των συντακτών τους και δεν εξυπηρετούν αλλότριους σκοπούς».
ΑΠΕ ΜΠΕ
