Η Ιερά Μονή Λεκατσά, πανηγυρίζει του Αγίου Πνεύματος και βρίσκεται στη θέση Κόρτος πάνω από το χωριό Μυρσίνη Πρέβεζας, σε μια τοποθεσία απείρου φυσικού κάλλους, μέσα στο δάσος Λεκατσά, που είναι σπάνιας Μεσογειακής χλωρίδας και καταφύγιο αγρίων θηραμάτων, πτηνών και ζώων που έχουν τεθεί υπό προστασία λόγω του κινδύνου εξαφάνισης τους.
Γεωγραφικά ανήκει στην πρώην Κοινότητα Μυρσίνης, που σήμερα είναι δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Πρέβεζας. Είναι κτισμένη σε τέτοιο σημείο, που είναι ηλιόλουστη όλη μέρα και έχει οπτική εικόνα με το Ιόνιο πέλαγος. Βρίσκεται σε απόσταση 4 χλμ βορειοδυτικά του οικισμού Μυρσίνης Πρέβεζας, ο δε δρόμος που σε φέρνει μέχρι εκεί, μέσω του συγκεκριμμένου χωριού, είναι ασφαλτοστρωμένος και καλοδιατηρημένος.
Πιθανώς ιδρύθηκε τον 16° αιώνα. Το καθολικό της μονής είναι μονόχωρος, ξυλόστεγος ναός μεγάλων διαστάσεων. Κτίστηκε το 1744 και επισκευάστηκε το 1870. Αρχικά ο ναός ήταν θολωτός. Το 1870 κατεδαφίστηκε η καμάρα και τοποθετήθηκε η ξύλινη στέγη. Οι περισσότερες τοιχογραφίες του Ναού είναι ασβεστωμένες και σήμερα γίνονται έργα καθαρισμού και αναστήλωσης των τοιχοωραφιών και εικόνων. Το τέμπλο του Ναού που διασώζεται σήμερα και είναι ξυλόγλυπτο και οι εικόνες είναι του Αγιογράφου Αθανασίου Τσούκα από την Σαμαρίνα και φέρουν υπογραφή του 1916. Στο νοτιοδυτικό άκρο του ναού υψώνεται κωδωνοστάσιο του τύπου του διάτρητου τοιχώματος που κτίστηκε το 1813.
Στο χώρο σώζονται επίσης τρία κτήρια του 19ου αιώνα τα οποία περιβάλλονται από μανδρότοιχο από αργολιθοδομή. Ο πυλώνας της μονής βρίσκεται στην ανατολική πλευρά.
Παλαιότερα είχε μεγάλη περιουσία και κτήματα, αλλά την περίοδο της παρακμής της, στις αρχές της δεκαετίας του 1960, παραχωρήθηκαν με απόφαση της Πολιτείας, στην Δ/νση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Πρέβεζας, για να υποστηριχθεί το έργο κατασκευής σχολικών κτιρίων στο Νομό Πρέβεζας.
Μετά την παρακμή που διήρκησε πέραν των 40 χρόνων, άρχισε περίοδος ανοικοδόμησης και νέας εποχής. Στη Μονή έχουν γίνει και ολοκληρωθεί εδώ και 15 χρόνια, μεγάλες αναστηλωτικές εργασίες και εκσυγχρονισμός των κτηριακών εγκατασ΄τασεων και εξωτερικά του Ναού, από την Ι. Μητρόπολη Πρεβέζης, πρωτοστατούντος του μακαριστού μητροπολίτη Μελέτιου Καλαμαρά, έτσι ώστε να είναι πλήρως ανακαινισμένη και στελεχωμένη από άνδρες μοναχούς.
Έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο και χρήζει ειδικής κρατικής προστασίας, σύμφωνα με ΦΕΚ 740/τβ/25.8.1997. Η Μονή έχει ανδρικό μοναχικό βίο και την υπηρετούν 4-5 καλόγεροι με τον ηγούμενο τους. Δέχεται επισκέπτες τις περισσότερες ώρες της ημέρας.
Σήμερα η Ιερά Μονή της Φανερωμένης, που δεν γνωρίζει ο πολύς κόσμος, αποτελεί ένα μικρό θαύμα της τεχνολογίας. Διαθέτει εγκατάσταση φωτοβολταϊκών στοιχείων ικανά να παρέχουν ενέργεια για τις καθημερινές ανάγκες των μοναχών. Η λύση αυτή προκρίθηκε επί της σύνδεσης με το κεντρικό δίκτυο της ΔΕΗ, η οποία για να πραγματοποιηθεί θα έπρεπε να περάσουν αρκετές κολώνες μέσα από το δάσος του Λεκατσά. Έτσι προκειμένου να μην διαταράξουν την οικολογική ισορροπία επιλέχθηκε σωστά από την Ιερά Μητρόπολη Νικοπόλεως και Πρεβέζης η λύση της εγκατάστασης μονάδας φωτοβολταϊκών.
