Λαγοκέφαλοι έχουν κατακλύσει ορισμένες περιοχές του Αιγαίου. Τα επικίνδυνα – τοξικά – ψάρια πρωτοεµφανίστηκαν στη Ρόδο το 2003 και εξαπλώθηκαν γρήγορα, φθάνοντας ακόµη και στο Βόρειο Αιγαίο.
Τον τελευταίο καιρό αλιεύονται λαγοκέφαλοι που φθάνουν ακόµη και τα πέντε κιλά βάρος και το ένα µέτρο µήκος. Σύµφωνα µε τους επιστήµονες, το γεγονός αυτό αποτελεί απόδειξητης ταχύτατης εξάπλωσής τους και της κυριαρχίας τους έναντι άλλων ειδών στις ελληνικές θάλασσες.
Πρόκειται για επικίνδυνα τοξικά ψάρια που, περνώντας από τη διώρυγα του Σουέζ, έχουν κατακλύσει το Αιγαίο.
Ο πληθυσμός τους εκτοξεύτηκε το 2007 εξαιτίας των υψηλότερων θερμοκρασιών στα νερά του Αιγαίου Πελάγους.
Ο λαγοκέφαλος ή διαβολόψαρο περιέχει τη δηλητηριώδη τοξίνη Τετραδοτοξίνη (ΤΤΧ), η οποία προκαλεί στον άνθρωπο που θα καταναλώσει το ψάρι, αναπνευστικές διαταραχές, ανεπάρκεια του κυκλοφορικού συστήματος, μυϊκή παράλυση ακόμη και θάνατο. Μάλιστα δεν υπάρχει αντίδοτο για την τοξίνη.
Πρόσφατα αλιεύονται λαγοκέφαλοι που φθάνουν ακόµη και τα πέντε κιλά βάρος και το ένα µέτρο µήκος.
Εχει χαρακτηριστικό σχήμα σαν τορπίλη, δύο ασημένιες λωρίδες στις πλευρές του σώματός του, ενώ στη ράχη είναι γκριζωπό με έντονα σκούρα στίγματα και δεν έχει λέπια. Τα μάτια του είναι μεγάλα, ανοιχτόχρωμα, με μαύρη κόρη και μπροστά τους υπάρχει μία κηλίδα χρώματος ασημί. Διαθέτει τέσσερα χαρακτηριστικά δόντια (σαν ράμφος), δύο στην πάνω σιαγόνα και δύο στην κάτω, που θυμίζουν λαγό.
Το πάνω μέρος του σώματος έχει πράσινο – λαδί – καφέ χρώμα με πολλές καφέ σκούρες ή μαύρες κηλίδες και δεν έχει λέπια.
Στα πλευρά έχει μία ασημένια ταινία και η κοιλιά του είναι ασπριδερή και λεία χωρίς αγκάθια και εξογκώματα, η οποία μπορεί να φουσκώσει σαν μπαλόνι.
Το μήκος μπορεί να φθάσει από 2 έως 60 εκατοστά και σπανίως μπορεί να φτάσει το 1 μέτρο και τα 7 κιλά βάρος.
Είναι είδος που ζει σε ρηχά νερά, συνήθως από 15 έως 50 μέτρα, και σπανιότερα έως 100 μέτρα βάθους σε βραχώδεις βυθούς, κάθετα παράκτια βράχια και υφάλους.
Ζει κυρίως στον Ινδικό και στον Δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό.
Ολα τα είδη (περίπου 185) της συγκεκριμένης οικογένειας των τετραοδοντίδων έχουν περίπου τα ίδια μορφολογικά χαρακτηριστικά και είναι τοξικά, ενώ ο ελάχιστος χρόνος για διπλασιασμό του πληθυσμού τους είναι μεγαλύτερος από 14 έτη.
