Τρία χρόνια μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον κ. Μητσοτάκη και τη ΝΔ, η κοινωνία έχει πλέον άποψη για τις δυνατότητες και τις προτεραιότητές της. Συγκρίνει πλέον με γεγονότα τη διακυβέρνησή μας και τις επιδόσεις του δήθεν «επιτελικού κράτους». Η πολιτική προστασία αποτέλεσε ένα από τα πεδία στα οποία υπήρξε τεράστια σπέκουλα από τη ΝΔ ως αντιπολίτευση. Δυστυχώς, όπως και οπουδήποτε αλλού, αποδείχθηκε πως η κοινωνία έπρεπε να κρατήσει πολύ μικρό καλάθι.
Τόσο στις χιονοπτώσεις του μεσημεριού όσο και στις πυρκαγιές με άπνοια, ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του συνεχώς…αιφνιδιάζονται. Λογικό, όταν επί τρία χρόνια δεν έχουν κάνει το παραμικρό για να συγκροτήσουν μια σοβαρή πολιτική πρόταση για ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα. Λογικό όταν η κυβερνητική στρατηγική στην πολιτική προστασία εξαντλείται σε «μπακλαβάδες» και …πετούμενα του ουρανού.
Από ποια αφετηρία όμως εκκίνησε ο κ. Μητσοτάκης για να οδηγήσει την ελληνική κοινωνία και το ανθρώπινο δυναμικό των αρμόδιων υπηρεσιών στο σημερινό αίσθημα ανασφάλειας και εγκατάλειψης; Το 2017, επί υπουργίας μου στο Υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης, 2.500 πυροσβέστες πενταετούς υποχρέωσης που είχαν δικαίωμα μονιμοποίησης, θα έπρεπε να απολυθούν εξαιτίας των όσων προέβλεπαν όσα είχε επιβάλλει η ΝΔ και ο κ. Μητσοτάκης προσωπικά.
Επί ΣΥΡΙΖΑ οι 2.500 αυτοί πυροσβέστες όχι μόνο δεν έμειναν στο δρόμο, αλλά μονιμοποιήθηκαν, παρά τις ασφυκτικές πιέσεις των θεσμών και την πολιτική σπέκουλα της Νέας Δημοκρατίας. Επιπρόσθετα, προσλήφθηκαν ακόμη 876 πυροσβέστες πενταετούς υποχρέωσης, ενώ παρατάθηκε η θητεία 1.245 υπηρετούντων εποχικών πυροσβεστών. Προσλήφθηκαν και άλλοι τόσοι, ανεβάζοντας το συνολικό αριθμό των εποχικών πυροσβεστών σε περίπου 2.500 χιλιάδες.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μέσα στην ασφυκτική πίεση των μνημονίων, εξόπλισε τη χώρα με περισσότερα εναέρια μέσα από κάθε άλλη φορά, καθώς, επιπλέον των εθνικών μέσων εξασφαλίστηκαν 6 βαρέως και 12 μεσαίου τύπου ελικόπτερα έως το 2024. Τέλος, η δική μας κυβέρνηση ήταν εκείνη που έδωσε ζωή στο 112, το οποίο η ΝΔ είχε προηγουμένως απεντάξει από τη χρηματοδότηση.
Και όλα αυτά θα λειτουργούσαν κάτω από ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό θεσμικό πλαίσιο. Το 2019, καταθέσαμε πρόταση νόμου για τη δημιουργία ενιαίου φορέα πολιτικής προστασίας και ανθεκτικότητας. Αυτή η πρόταση προέκυψε από την ευρύτατη διαβούλευση με την επιστημονική κοινότητα και με όλους τους συναρμόδιους φορείς αποτελώντας προϊόν πολύμηνης επεξεργασίας. Ενσωμάτωνε το πόρισμα Γκολντάμερ και έλαβε θετικότατα σχόλια από το Συμβούλιο της Ευρώπης.
Αυτό το σχέδιο που αξιοποιούσε τη διεθνή εμπειρογνωμοσύνη και τεχνογνωσία, αντικαθιστούσε δυσκίνητες δομές, ενεργοποιούσε διαθέσιμους πόρους και συντόνιζε αρμοδιότητες και φορείς, η ΝΔ, με περισσή αλαζονεία, απαξίωσε έστω να το μελετήσει. Επέλεξε να ψηφίσει ένα τραγικά δυσλειτουργικό νόμο που έπειτα από λίγες ημέρες έθεσε η ίδια σε …αναστολή. Αποτέλεσμα η πολιτική προστασία να εξακολουθεί να διέπεται από παρωχημένη νομοθεσία δεκαετιών.
Η χρησιμότητα της ίδρυσης του Υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, που ένα χρόνο μετά εξακολουθεί να μην έχει ακόμη οργανόγραμμα και σαφές νομοθετικό πλαίσιο, φαίνεται πως εξαντλείται στην «τακτοποίηση» μετακλητών και πολιτικών γραμματίων. Το πυροσβεστικό σώμα λειτουργεί με 4000 περίπου οργανικές θέσεις κενές.
Στα δε σύγχρονα μέσα που έθεσε η κυβέρνηση στη διάθεσή της συγκαταλέγονται μάλλον και οι κουβάδες με τους οποίους επιχειρούσαν οι πυροσβέστες στην κατάσβεση της τελευταίας πυρκαγιάς. Τέλος, τα μέτρα πρόληψης, όπως οι καθαρισμοί, οι αποψιλώσεις και η διάνοιξη και συντήρηση των δασικών δρόμων απέχουν πολύ από το να έχουν ολοκληρωθεί, ενώ η αντιπυρική περίοδος ξεκίνησε πριν από 40 ημέρες, την 1η Μαΐου.
Τρία χρόνια μετά, η επικοινωνιακή στρατηγική του Μαξίμου δεν μπορεί πια να κρύψει την επιλογή της κυβέρνησης να απέχει από κάθε προσπάθεια ενίσχυσης του ρόλου του κοινωνικού κράτους, ακόμη και στην πολιτική προστασία. Και οι πολίτες έχουν ήδη εξάγει τα συμπεράσματά τους. Και για το ποιος έχει σχέδιο και ποιος έχει ως προτεραιότητα την πραγματική ασφάλειά τους.
