Συνέντευξη της Δ’ Αντιπροέδρου της ΒτΕ και βουλευτή Άρτας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Όλγας Γεροβασίλη, στο Libre.gr και τον δημοσιογράφο Χρόνη Διαμαντόπουλο.
Κυρία Γεροβασίλη το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ πλησιάζει. Μετά την ολοκλήρωσή του θα δούμε ένα νέο κόμμα;
Κάθε συνέδριο έχει και το στοιχείο της ανανέωσης. Πολύ περισσότερο σε συνθήκες που αλλάζουν ραγδαία και απαιτούν νέες απαντήσεις. Για να θυμηθώ το παλιό αριστερό κλισέ… “νέες συνθήκες – νέα καθήκοντα”. Οι νέες συνθήκες λοιπόν απαιτούν να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία ένα κόμμα της σύγχρονης Αριστεράς. Όχι αγκιστρωμένο σε μία παράδοση, αλλά που θα συνθέτει σε μια νέα ταυτότητα όλες τις παραδόσεις του προοδευτικού χώρου, από την ανανεωτική και ριζοσπαστική Αριστερά έως το προοδευτικό κέντρο. Το στοίχημα είναι να δώσουμε προοδευτικές απαντήσεις στα μεγάλα διακυβεύματα της εποχής. Μιας εποχής με πολέμους, ραγδαίες γεωπολιτικές εξελίξεις, μεταναστευτικά και προσφυγικά ρεύματα.
Να θέσουμε το πλαίσιο για μια δημοκρατική, κοινωνική και πράσινη Ευρώπη. Να προτείνουμε λύσεις για τα μεγάλα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, όπως η ακρίβεια, και να παρουσιάσουμε ένα συνολικό σχέδιο για το κοινωνικό κράτος, την εργασία και το παραγωγικό μοντέλο. Σε αυτή την κατεύθυνση, στο Συνέδριό μας θα γίνει επικαιροποίηση των θέσεων μας. Είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία να κάνουμε την επανεκκίνηση μετά από μια πολύ δύσκολη χρονιά. Συνεπώς, το Συνέδριό μας είναι ένας κρίσιμος σταθμός ενόψει της μάχης των Ευρωεκλογών του Ιουνίου, με στόχο να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Ένα αποτέλεσμα που θα επιβεβαιώσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία είναι η μόνη πολιτική δύναμη του προοδευτικού χώρου που μπορεί να αντιμετωπίσει τη Νέα Δημοκρατία και να εγγυηθεί την ανασυγκρότηση του προοδευτικού χώρου.
Ο προσυνεδριακός διάλογος πώς εξελίσσεται; Ρωτώ, γιατί εμείς αυτό που μαθαίνουμε είναι οι έντονες διαφωνίες μεταξύ του κ. Κασσελάκη και του κ. Πολάκη.
Άλλο ο προσυνεδριακός διάλογος, άλλο αυτό που παρουσιάζεται πολλές φορές από κάποια ΜΜΕ ως “προσυνεδριακός διάλογος”. Ο προσυνεδριακός διάλογος εξελίσσεται με ανοιχτή και ειλικρινή συζήτηση. Και σας το λέω αυτό μετά λόγου γνώσεως από την παρουσία μου στις προσυνεδριακές συνελεύσεις. Βρέθηκα το περασμένο Σάββατο στην Άρτα, την προηγούμενη εβδομάδα στο Αιγάλεω και την προηγούμενη Κυριακή στα Γιάννενα. Και εκεί συνάντησα την αγωνία των μελών μας για το σήμερα και το αύριο της χώρας. Είδα να γίνεται εκτενής συζήτηση για επιμέρους τοπικά ζητήματα, κάτι που για εμάς είναι πολύ σημαντικό, αν θέλουμε να γίνουμε ένα κόμμα γειωμένο στην κοινωνία.
Από εκεί και πέρα, διαφωνίες πάντα υπήρχαν στις συνεδριάσεις μας. Στο τέλος, όμως, αποφασίζουμε, με πλειοψηφίες και μειοψηφίες και οφείλουμε όλοι να υπηρετούμε τις συλλογικές αποφάσεις. Και μου κάνει εντύπωση που αναδεικνύεται έντονα το συγκεκριμένο ζήτημα στον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, την ώρα που στη Νέα Δημοκρατία μαίνεται μια δημόσια αντιπαράθεση για την ισότητα στον γάμο με δεκάδες βουλευτές – μεταξύ των οποίων και κορυφαίοι υπουργοί – να καταψηφίζουν ή να απέχουν. Μου κάνει εντύπωση που σχεδόν κανείς δεν μιλάει για το γεγονός ότι ίσως το ένα τρίτο των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, που αυτοπροσδιορίζεται και ως προοδευτικό κόμμα, δεν επιθυμούν να ψηφίσουν το νομοσχέδιο. Με λίγα λόγια, δεν γίνεται στα άλλα κόμματα να είναι “ανοχή στη διαφορετική άποψη” και στον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία να είναι “προσωπικές στρατηγικές”.
Ποιο είναι το σχόλιο σας για την κοινή εκδήλωση Αχτσιόγλου, Τεμπονέρα, Χριστοδουλάκη; Θεωρείτε ότι η παρουσία του κ. Τεμπονέρα εντάσσεται στο πλαίσιο της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ;
Εξ’ όσων γνωρίζω, πρόκειται για εκδήλωση της Εφημερίδας των Συντακτών και όχι για κοινή εκδήλωση ή πρωτοβουλία τριών πολιτικών στελεχών, όπως αρχικά φάνηκε. Και έχουμε δει πολλές τέτοιες εκδηλώσεις και στο παρελθόν και πολύ πιθανό να δούμε και στο μέλλον. Δεν είμαι αντίθετη στο διάλογο, στη συζήτηση, στον προβληματισμό. Και καταλαβαίνω και συμμερίζομαι – θα έλεγα – την αγωνία χιλιάδων πολιτών για την ανασυγκρότηση του προοδευτικού χώρου απέναντι στην κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας. Την ίδια ώρα, όμως, οι πολιτικοί πρέπει να είμαστε ρεαλιστές.
Αυτή, αν θέλετε, είναι και μια στάση ευθύνης απέναντι στους πολίτες, να μην δημιουργούμε προσδοκίες που πολύ σύντομα θα διαψευστούν. Και το λέω αυτό για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί στον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία πληρώσαμε την επιλογή μας να επιμείνουμε σε εκείνη τη συγκυρία στη συνεργασία με την απλή αναλογική, όταν εισπράτταμε μόνο άρνηση από το ΠΑΣΟΚ. Δεύτερον, γιατί σε τέσσερις μήνες είναι οι Ευρωεκλογές και οι σχέσεις όλων των κομμάτων – και στον προοδευτικό χώρο – θα είναι το επόμενο διάστημα εκ των πραγμάτων ανταγωνιστικές. Σας λέω λοιπόν – και το λέω και ως βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία και ως μέλος της Πολιτικής Γραμματείας – ότι το μόνο που μας απασχολεί είναι πώς εμείς θα πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στην ευρωκάλπη.
Στην κοινωνία κυριαρχεί η ακρίβεια. Τα νοικοκυριά βιώνουν ιδιαίτερα αυτό το πρόβλημα. Ποια είναι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ;
Δεν μιλάμε πια για εισαγόμενη ακρίβεια, αλλά για εγχώριο πληθωρισμό της απληστίας. Η ίδια η Κομισιόν έχει κατατάξει την Ελλάδα στο κλαμπ των χωρών με τη μεγαλύτερη συνεισφορά των εταιρικών κερδών στον πληθωρισμό, άνω του 50%. Μάλιστα και ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης τα έχει γυρίσει τελευταία και αντί για εισαγόμενο πρόβλημα, διαβεβαιώνει ότι “η Ελλάδα δεν θα γίνει μπανανία”. Όμως, πέρα από λεονταρισμούς και κάποια πρόστιμα – χάδια, η ελληνική κοινωνία έχει δει ελάχιστα. Ποιο είναι το αποτέλεσμα κύριε Διαμαντόπουλε; Για 6 στα 10 νοικοκυριά το μηνιάτικο να τελειώνει στις 19 ημέρες. Για να το πω αλλιώς, αντί να περισσεύει μισθός στο τέλος του μήνα, περισσεύει μήνας στο τέλος του μισθού.
Το δικό μας σχέδιο είναι στον αντίποδα από την πολιτική που επιμένει να ακολουθεί η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Αντί να έχουμε υπερέσοδα από τους έμμεσους φόρους για να επιδοτούμε την αισχροκέρδεια, εμείς λέμε να μειώσουμε τους έμμεσους φόρους στα τρόφιμα και τα καύσιμα. Αντί να αφήνουμε ανεξέλεγκτα τα υπερκέρδη της αισχροκέρδειας, εμείς λέμε να τα φορολογήσουμε και παράλληλα να ενισχύσουμε τους ελεγκτικούς μηχανισμούς για πιο εντατικούς ελέγχους. Και βεβαίως, κρίσιμο ρόλο θα παίξει και η στήριξη των εισοδημάτων των εργαζομένων, με συλλογικές συμβάσεις και αυξήσεις που να ανταποκρίνονται στο μέγεθος του προβλήματος. Πρέπει να καταλάβουμε ότι η ακρίβεια εξελίσσεται σε μηχανισμό διεύρυνσης των ανισοτήτων και το στοίχημα της Αριστεράς είναι να πείσει την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία ότι υπάρχει άλλος δρόμος.
Ο κ. Κασσελάκης τελικά δεν απέφυγε τον πειρασμό. Όπως έκαναν και άλλοι πολιτικοί αρχηγοί στο παρελθόν ανέβηκε σ’ ένα τρακτέρ για να δείξει πως στηρίζει τους αγρότες. Πώς μπορούν να λυθούν όμως τα σοβαρά προβλήματα του πρωτογενή τομέα της ελληνικής οικονομίας;
Αυτός που έκανε σκηνοθετημένα σόου για τον κόσμο της παραγωγής είναι ο κ. Μητσοτάκης. Θυμόμαστε όλοι το σκηνικό με τους αγρότες καθισμένους σε μπάλες από σανό πριν τις εκλογές του 2019. Θυμόμαστε βεβαίως και την “τυχαία” συνάντηση του κ. Μητσοτάκη με τον “Ντάλτον” στον Θεσσαλικό κάμπο. Κοιτάξτε, εμείς δεν αντιμετωπίζουμε τους αγρότες με επικοινωνιακές τεχνικές “αλά Γκρίνμπεργκ” και ούτε σκοπεύουμε να το κάνουμε. Εμείς είμαστε μέσα στην κοινωνία, δίπλα στους πολίτες και επομένως δίπλα στους αγρότες που αντιδρούν. Αν αυτό ενοχλεί τη Νέα Δημοκρατία, θα έχει τους λόγους της. Γιατί αυτή τη στιγμή ο αγροτικός κόσμος αντιμετωπίζει υπαρξιακό ζήτημα.
Οι αγρότες της Θεσσαλίας είδαν τις περιουσίες τους να βουλιάζουν κάτω από το νερό και τη λάσπη, χιλιάδες αγρότες σε όλη τη χώρα κινδυνεύουν να εγκαταλείψουν τα χωράφια τους εξαιτίας του δυσβάσταχτου κόστους παραγωγής. Και αντί για ουσιαστικές λύσεις, εισέπραξαν προσβολές, ότι δήθεν είναι κομματικά υποκινούμενοι και στη συνέχεια κάποια μέτρα “ψίχουλα”. Εμείς θέλουμε την πρωτογενή παραγωγή στο επίκεντρο ενός νέου παραγωγικού υποδείγματος και παράλληλα να μειωθεί η ψαλίδα των τιμών από το χωράφι στο ράφι. Και γι’ αυτόν το σκοπό έχουμε παρουσιάσει ένα σχέδιο συνολικό και κοστολογημένο. Μεταξύ άλλων περιλαμβάνει τη μη καταβολή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο αγροτικό πετρέλαιο, τη μείωση του ΦΠΑ στον κατώτατο συντελεστή του 6%, πλαφόν στην κερδοφορία των εταιριών εισαγωγής και εμπορίας εφοδίων, αποζημιώσεις στο 100% από τον ΕΛΓΑ, επανασχεδιασμό της ΚΑΠ από όπου αυτή η κυβέρνηση αφαίρεσε 240 εκ. ευρώ από τη βασική ενίσχυση και βεβαίως ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους με προστασία και της αγροτικής γης.
Οι καταλήψεις στα Πανεπιστήμια βρίσκουν σύμφωνο τον ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ; Και τελικά ποια είναι η θέση του κόμματός στην ίδρυση «μη κρατικών» Πανεπιστημίων;
Κανείς δεν θα υποδείξει στους φοιτητές με ποια μέσα θα υπερασπιστούν το δημόσιο πανεπιστήμιο αλλά και το ίδιο το Σύνταγμα. Θα σας έλεγα μάλιστα ότι η ένταση της επίθεσης που δέχεται ο δημόσιος χαρακτήρας της ανώτατης εκπαίδευσης είναι τέτοια που αναγκαστικά οδηγεί σε αντίστοιχης έντασης αντιδράσεις. Και η απάντηση σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι η καταστολή ή οι εκβιασμοί. Πρέπει να τους ακούσουμε τους νέους ανθρώπους και όχι να τους στοχοποιούμε ως “ληστές” όπως έκανε ο κ. Μητσοτάκης. Ειδικά όταν η συντριπτική πλειοψηφία των νέων, 17 έως 24 ετών, σύμφωνα με έρευνες, είναι αντίθετοι με το νομοσχέδιο. Και πώς να μην είναι όταν προωθείται η εμπορευματοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης;
Η δική μας θέση λοιπόν είναι ξεκάθαρη. Είμαστε κάθετα αντίθετοι στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης. Γιατί παραβιάζεται το άρθρο 16 του Συντάγματος και γιατί αμφισβητείται ο βασικός μηχανισμός κοινωνικής κινητικότητας της μεταπολίτευσης που είναι το δημόσιο πανεπιστήμιο. Η ίδρυση “μη κρατικών πανεπιστημίων”, που στην πραγματικότητα θα είναι ιδιωτικά, είναι ένα ακόμα βήμα στην υποβάθμιση και υποχρηματοδότηση των δημόσιων πανεπιστημίων. Στεκόμαστε δίπλα στους φοιτητές και τους πανεπιστημιακούς που αγωνίζονται, γιατί στέλνουν το μήνυμα ότι η Ελληνική κοινωνία δεν σιώπα, δεν βρίσκεται σε παραίτηση και ότι νοιάζεται για τα δημόσια αγαθά.
