Συνέντευξη της Όλγας Γεροβασίλη, Βουλευτή Άρτας και Γραμματέα της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, στην «ΑΥΓΗ της Κυριακής» και στον δημοσιογράφο Ιάσονα Σχινά Παπαδόπουλο.
Το σκάνδαλο των υποκλοπών βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης με τις αποκαλύψεις γύρω από την υπόθεση να μην έχουν τέλος. Σκοπεύει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να ζητήσει εκ νέου τη σύγκληση της επιτροπής θεσμών και διαφάνειας;
Για ποιο σκάνδαλο μιλάμε; Γι΄ αυτό των υποκλοπών που πιάστηκε το Μαξίμου με τους κοριούς στ’ αυτιά; Ή για εκείνο της συγκάλυψης που από τον Αύγουστο που έγινε αντιληπτή η πιθανή έκταση του επιτελικού παρακράτους, ο κ. Μητσοτάκης έχει χρησιμοποιήσει κάθε πιθανό και απίθανο μέσο για να συσκοτίσει την υπόθεση των υποκλοπών; Και για τα δύο, ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία θα εξαντλήσει κάθε περιθώριο που του δίνει το Σύνταγμα και ο Κανονισμός της Βουλής για να αποκαλυφθεί όλη η αλήθεια.
Πλέον ζούμε το ασύλληπτο: ο πρόεδρος της ΑΔΑΕ ως οφείλει και έχει δικαίωμα, με βάση το Σύνταγμα, τον Κανονισμό της Βουλής αλλά και την αποστολή της Αρχής, ζήτησε ο ίδιος με επιστολή του, να ενημερώσει την επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής. Με βάση αυτή την επιστολή ζητήσαμε να αποφασιστεί ημερομηνία συνεδρίασης, ώστε να ενημερώσει ο κ. Ράμμος το Κοινοβούλιο για τα ευρήματα της έρευνας της ΑΔΑΕ. Και η τάχα μου «όλα στο φως» κυβερνητική πλειοψηφία μπλόκαρε τη διαδικασία.
Αν κάποιοι επιθυμούν την αυτοκατάργηση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας για να προστατεύσουν το παραδεδεγμένο από μέλη της ίδιας της σημερινής κυβέρνησης «παραμηχανισμό» και το «παρασύστημα» που δρούσε στην ΕΥΠ, εμείς δεν θα τους ακολουθήσουμε. Αντίθετα. Δεν πρόκειται να αφήσουμε τίποτα να πέσει κάτω.
Στη χώρα δε θα ξαναγίνουν κανονικότητα ούτε οι συνταγματικές ούτε οι θεσμικές εκτροπές που κάποιοι στο «οικοσύστημα» του κυβερνώντος κόμματος, ανοιχτά πλέον φαίνεται, πως νοσταλγούν. Θα κάνουμε ότι είναι απαραίτητο ώστε οι αναγκαίες για την αλήθεια και κατ’ επέκταση για τη δημοκρατία απαντήσεις να δοθούν και να αποκαλυφθούν οι έως σήμερα κρυπτόμενοι αυτουργοί. Όσο πιο πολύ τρέχουν ο κ. Μητσοτάκης και οι μιμητές του για να αποφύγουν «άβολες» συζητήσεις, «δύσκολες» επιτροπές και ανεξάρτητες – της βούλησής τους – αρχές, τόσο πιο λυσσαλέα θα τους κυνηγούν οι αποκαλύψεις για τα πεπραγμένα τους.
Τι αποτύπωμα αφήνει η φερόμενη παρακολούθηση του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ από την ΕΥΠ στην πολιτική ζωή της χώρας; Έχετε αναφέρει κατ’ επανάληψη ότι βρίσκεται υπό διακινδύνευση η εθνική ασφάλεια.
Εάν ο κ. Μητσοτάκης αντιλαμβανόταν την εθνική ασφάλεια στην πραγματική διάστασή της, θα απαντούσε αν ο κ. Φλώρος είναι για την ΕΥΠ ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ ή ο 519c. Αν ο κ. Φλώρος, υπουργοί, βουλευτές, πολιτικοί αντίπαλοι, δημοσιογράφοι, επιχειρηματίες και άλλοι παρακολουθήθηκαν. Τι ήταν αυτό που οδήγησε στην μετατροπή καθενός και καθεμιάς εξ αυτών σε στόχο παρακολούθησης. Ωστόσο, η ΝΔ του κ. Μητσοτάκη χρησιμοποιεί, για τους δικούς της λόγους, την εθνική ασφάλεια σχεδόν αποκλειστικά ως δικαιολογία για την παραβίαση του απορρήτου των επικοινωνιών. Η στιγμή, όμως, που αυτοί οι λόγοι θα αποκαλυφθούν δεν είναι μακριά.
Και, ναι. Η εθνική ασφάλεια βρίσκεται υπό διακινδύνευση. Άραγε, μεσούσης μιας περιόδου επιδείνωσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων, ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων μπορεί να είναι ευάλωτος σε τυχόν εκβιασμούς; Η, γιατί αν όλα όσα δημοσιεύονται είναι αληθή, ανανεώθηκε η θητεία του κ. Φλώρου, ιδιαίτερα ενόψει κρίσιμων αποφάσεων για εξοπλιστικά προγράμματα δισεκατομμυρίων ευρώ δημόσιου χρήματος; Και αν δεν είναι τίποτε από αυτά αλήθεια, γιατί ο κ. Φλώρος δεν υπερασπίζεται την στρατιωτική – και όχι μόνον – τιμή του ενώπιον των ελληνικών δικαστηρίων; Γιατί όλοι όσοι προέρχονται ή εξαρτώνται από τους συσχετισμούς στο κυβερνών κόμμα και εμπλέκονται σε αυτή τη σκοτεινή για την ελληνική δημοκρατία υπόθεση, ενώ ορκίστηκαν να τη διαφυλάττουν παριστάνουν πως απλώς βρέχει; Τι ακριβώς φοβούνται;
Η συζήτηση για την τροπολογία απαγόρευσης της συμμετοχής των Νεοναζί στις εκλογές βρέθηκε στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ καταθέτει δική του τροπολογία; Δεν θα έπρεπε να υπάρχει πεδίο συνεννόησης για ένα τέτοιο ζήτημα ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα;
Ας γίνει για μια ακόμη σαφές πως για εμάς η θέση των νεοναζί και καταδικασμένων Χρυσαυγιτών είναι στη φυλακή. Και μόνο. Ούτε στο δημόσιο βίο, πολλώ δε μάλλον στο Κοινοβούλιο. Ο καταδικασμένος Κασιδιάρης, εδώ και τρία χρόνια, ανενόχλητος, μέσα από τις φυλακές, έχει πολιτική δράση. Με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης έχει εξελιχθεί σε youtuber και influencer. Είναι άραγε και η συγκρότηση νεοναζιστικού κινήματος μέρος της κατά Μητσοτάκη ψηφιοποίησης; Ή μήπως εκείνες οι «συνεννοήσεις» μεταξύ του εν λόγω καταδικασμένου και μελών της κυβέρνησης Σαμαρά βρήκαν νέους διαύλους;
Αν θέλουμε να συζητήσουμε την αυτονόητη για όλους τους δημοκρατικούς πολίτες ανάγκη εύρεσης πεδίου συνεννόησης για ένα τέτοιο ζήτημα ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα, αφετηρία δεν μπορεί να είναι άλλη από τις προβλέψεις του Συντάγματος. Η Δημοκρατία έχει το δικαίωμα και οφείλει να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Η τροπολογία που έχει δει το φως της δημοσιότητας, εγείρει σοβαρά ζητήματα αντισυνταγματικότητας, που μπορεί να έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα από το επιδιωκόμενο.
Για το σκοπό αυτό, κρίσιμη είναι και η στόχευση της όποιας νομοθετικής πρότασης: οι νεοναζί. Κερκόπορτες για ερμηνείες και ανιστόρητες και ιδιοτελείς εξισώσεις του ναζισμού με οποιαδήποτε άλλη πολιτική ιδεολογία δεν χωρούν. Εάν η κυβέρνηση φέρει μία πρόταση σε αυτή τη βάση, διαφορετική αυτής που κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο, εδώ είμαστε να τη συζητήσουμε.
Ακρίβεια και σκάνδαλα επισκιάζουν το προεκλογικό κλίμα, παρόλαυτα οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν πτώση μεν αλλά πρωτιά της ΝΔ. Ο στόχος της προοδευτικής διακυβέρνησης είναι ένας στόχος εφικτός;
Η χρησιμότητα των δημοσκοπικών ερευνών είναι δεδομένη, ιδιαίτερα σε ότι αφορά στην καταγραφή και μελέτη των ποιοτικών τους χαρακτηριστικών. Όσο και πανάκριβα να κόστισαν οι Λίστες Μητσοτάκη – Πέτσα σε δημόσιο χρήμα, η αλήθεια δεν κρύβεται. Όταν λοιπόν μια κοινωνία απαντά σε ποσοστό 61,2% στο ερώτημα «πώς παν τα πράγματα», με το «πολύ ή αρκετά άσχημα» και μόνον 11% «πολύ ή αρκετά καλά», ίσως οι δημοσκοπήσεις να χρήζουν νέας, καλύτερης ανάγνωσης.
Ο μύθος του «επιτελικού κράτους» και του «οικονομικού θαύματος» κατέρρευσε κάτω από τα συντρίμμια των κυβερνητικών επιδόσεων στις κρίσεις της πανδημίας και της ακρίβειας. Κρίσεις που ακόμη πληρώνει η κοινωνία με βαρύ φόρο σε ζωές και περιουσίες. «Επιτελικό» αποδείχθηκε μόνο το παρακράτος του οποίου η δράση ιδιαίτερα στο θέμα των υποκλοπών δεν αμφισβητείται ούτε καν από τα ίδια τα κυβερνητικά στελέχη. Και οι ίδιες οι δημοσκοπήσεις αποκαλύπτουν τη δυσαρέσκεια της ελληνικής κοινωνίας από τις αποκαλύψεις για το μεγάλο φαγοπότι. Αφήστε τα 8,5 και πλέον δις των απευθείας αναθέσεων και των κλειστών διαγωνισμών σε 2,5 χρόνια. Για υποθέσεις όπως αυτές των Μαραβέγια, Χειμάρρα και ιδίως εκείνης Πάτση, μόνο το 13,8% της κοινωνίας φαίνεται πως διαφωνεί πως η σκοτεινή διαδρομή του ήταν σε γνώση της κυβέρνησης σύμφωνα με δημοσκόπηση της MRB.
Η εικόνα του «τεχνοκράτη» κ. Μητσοτάκη έχει «μουτζουρωθεί» αμετάκλητα. Ούτε τα κλειδιά για το σπίτι δεν θα του εμπιστευόταν η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας. Η δήθεν πάνδημη απαίτηση για αυτοδύναμη διακυβέρνηση, φαίνεται πως αποτελεί και αυτή παρελθόν μετά την αξιολόγηση των πεπραγμένων του κ. Μητσοτάκη. Και τα προβλήματα της κοινωνίας είναι ακόμη εδώ, καθώς οι κυβερνητικές πολιτικές μόνο επιδείνωση προκαλούν. Το 58,1% των πολιτών απασχολεί η ακρίβεια ενώ η ΝΔ χρηματοδοτεί την αισχροκέρδεια και τα ολιγοπώλια σε βάρος των νοικοκυριών και των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Το 41,9% ανησυχεί για την υγεία και την περίθαλψη, χωρίς ακόμη να έχουν καταγραφεί οι συνέπειες της ιδιωτικοποίησης του ΕΣΥ. Η αγωνία των πολιτών για την ανεργία βρίσκεται στο 34,9% παρά τους πανηγυρισμούς του αρμόδιου υπουργού κ. Χατζηδάκη που μάλλον ακούει άνετα και στο 5046c.
Ακόμη και αν υπάρχουν ανοικτά ερωτήματα για το ρόλο και τη χρηματοδότηση κάποιων δημοσκοπικών εταιριών και τη σχέση τους με την κυβέρνηση, είναι πλέον ξεκάθαρο: η κοινωνία μας «βλέπει». Κατανοεί και καταδικάζει αυτή τη δυστοπία που ζει σήμερα. Και ανταποκρίνεται ολοένα και πιο θετικά στο τολμηρό και συνάμα ρεαλιστικό πρόγραμμά μας, που αποτελεί τη βάση για τη νέα προοδευτική διακυβέρνηση.
Σας ανησυχεί το ζήτημα της αποχής κυρίως των νέων; Ποιες πρωτοβουλίες θα πάρετε προκειμένου να συμμετάσχουν οι πολίτες μικροί και μεγάλοι μαζικά στις κάλπες;
Η γενιά της κρίσης, τα παιδιά που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν μέσα στην περιπέτεια της χρεωκοπίας για την οποία δεν είχαν την παραμικρή ευθύνη, βλέπουν τους κύριους υπεύθυνους της συμφοράς να επαναλαμβάνονται, με ακόμη μεγαλύτερη αλαζονεία, με περισσότερη υποκρισία και με ασύλληπτο κυνισμό. Σε αντίθεση με τη συντήρηση που φοβάται, σχεδόν εχθρεύεται τις νέες γενιές και τις διεκδικήσεις τους, εμείς αποδείξαμε με τη διεύρυνση του δικαιώματος της ψήφου πως τις αφουγκραζόμαστε.
Με τη «χάου του» καμπάνια μας, δεσμευόμαστε για τις αλλαγές για τις οποίες και οι ίδιοι αγωνιούν. Για την παιδεία και τη φοιτητική ζωή που τους αξίζει. Για το πώς θα μπορέσουν να ξεκινήσουν αυτοδύναμα στη ζωή, διασφαλίζοντας το δικαίωμά τους στη στέγη, στην αξιοπρεπή εργασία, στη διαφορετικότητα. Και ας κρατήσει η συντήρηση το «νοου χάου» στον εγκλωβισμό, τις πελατειακές σχέσεις και το φόβο για το αύριο. Χάρισμά τους.
Εφόσον, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι πρώτο κόμμα, ποια στρατηγική θα ακολουθήσετε σε περίπτωση που το ΠΑΣΟΚ θέσει ως προϋπόθεση συνεργασίας άλλο πρόσωπο πέραν του Αλέξη Τσίπρα στη θέση του Πρωθυπουργού;
Είναι αυτονόητο πως ο Πρόεδρος του πρώτου κόμματος θα είναι πρωθυπουργός στην επόμενη κυβέρνηση. Υπεκφυγές και μεγαλοϊδεατισμοί δε χωρούν. Και το εκλογικό δίλημμα θα είναι πολύ απλό και σαφές: δημοκρατία, κοινωνικό κράτος, δικαιοσύνη, συλλογική ευημερία ή αυταρχισμός, διαπλοκή, παρακράτος, φτώχεια και διχασμός.
Αλλαγή πορείας με προοδευτική διακυβέρνηση και κορμό το ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, ή συνέχιση της επέλασης της σουρεαλιστικής κομπανίας των κρατικοδίαιτων νεοφιλελεύθερων, των κάθε είδους «νοσταλγών» και «σταγονιδίων» και των κατά δήλωση κεντρώων.
