«Υπό την πίεση των διεθνών δανειστών η Ελλάδα εισήγαγε ένα νέο σύστημα εισφορών κοινωνικής ασφάλισης. Στην πράξη επωφελούνται οι φοροφυγάδες. Όποιος από την άλλη πλευρά είναι ειλικρινής στο τι δηλώνει, πρέπει να ματώσει».
Το ρεπορτάζ ξεκινά με ένα παράδειγμα από την εργασιακή πραγματικότητα της Θεσσαλονίκης: «Βάσει της φορολογικής τους δήλωσης συγκαταλέγονται στους πολύ φτωχούς: Ο Παναγιώτης Μ. και η Μαρία Κ. είναι γιατροί στη Θεσσαλονίκη, διατηρούν μαζί ένα ιατρείο για ιδιώτες ασθενείς. Πέρσι είχαν έσοδα μαζί 60.000 €. Ωστόσο στην εφορία δήλωσαν μόλις κάτι παραπάνω από 8.000 € -ακριβώς πάνω από αυτό που το κράτος θέτει ως όριο της φτώχειας. Ο Παναγιώτης δεν έχει όμως βάρος στη συνείδησή του. ‘Σε διαφορετική περίπτωση θα είχαμε καταστραφεί από τη φορολογική νομοθεσία’ λέει ο ίδιος».
Το Spiegel σημειώνει επίσης: «Πλέον οι εισφορές κοινωνικής ασφάλισης θα εισπράττονται συναρτήσει του εισοδήματος, όπως γίνεται καταρχήν και στη Γερμανία (…) Το νέο σύστημα συγκροτήθηκε κατόπιν επίμονης απαίτησης των διεθνών πιστωτών και είναι επίσης ένας εκ των όρων της δανειακής σύμβασης. Στη θεωρία πρόκειται για ένα δικαιότερο σύστημα σε σχέση με το παλαιότερο σύστημα της πάγιας καταβολής. Κάθε πολίτης οφείλει να πληρώσει μόνο ανάλογα με τις οικονομικές του δυνατότητες κι όχι πια ανάλογα με τα χρόνια αυτοαπασχόλησης. Αλλά εκεί που χωλαίνει η Ελλάδα είναι στην εφαρμογή».
Κλείνοντας, το ρεπορτάζ αναφέρει ότι «το νέο σύστημα θα είχε νόημα σε ένα κράτος, το οποίο θα πάτασσε τη φοροδιαφυγή με αξιοπιστία και σοβαρότητα». Μόνο έτσι θα μπορούσε το κράτος να αντλήσει έσοδα από τους πολίτες που έχουν υψηλότερα εισοδήματα, άρα και μεγαλύτερη ευχέρεια στην καταβολή υψηλότερων εισφορών. «Ωστόσο παραμένει αμφίβολο αν κάτι τέτοιο θα μπορούσε να λειτουργήσει στην Ελλάδα».
